پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیون از یک سو معتقد‌ند؛ خداوند موجودات را دو گونه آفریده است؛ موجودات مبارک، مانند: وسایل زندگی و خوراکی‌ها، و موجودات شریر مانند: شیطان و بعضی موجودات دیگر.[۱] صالح بن فوزان [۲] می‌گوید ما از آثار و برکات موجودات مبارک استفاده می‌کنیم، زیرا به آن‌ها نیاز داریم و معتقدیم؛ اشیاء در نفع و ضرر داشتن، مستقل نیستند بلکه اسبابی هستند که خداوند خواصی در آن‌ها قرار داده و می‌تواند خواص آن‌ها را بگیرد، چنانچه آتش را بر ابراهیم، سرد و سلامت نمود. خداوند این تاثیر را در آن اسباب قرار داده است و ما طبق دستور خداوند از آن‌ها استفاده کنیم و فقط بر خدا تکیه می‌کنیم و کاری به نتیجه نیز نداریم. چنانکه بعضی علماء گفته‌اند: استفاده نکردن از اسباب، مخالفت با دین است زیرا دین، رجوع به اسباب را لازم دانسته است، و تکیه بر اسباب نیز، شرک است زیرا اعتماد به غیر خداست. (پس ما از اسباب زندگی استفاده می‌‎کنیم اما بر آن تکیه نمی‌‎کنیم یعنی آن را مستقل نمی‌‎دانیم).[۳]
اما از سوی دیگر، همین وهابیان، تبرک به آثار اولیاء را به معنای پرستش آنان دانسته و مسلمانان را به خاطر طلب برکت از آثار اولیاء الهی، مشرک قلمداد می‌کنند و فتوا به تکفیر آنان می‌دهند. چنانکه صالح فوزان می‌نویسد: جایز نیست که غیر از خدا کسی پرستش شود، و نه اینکه به او (پیامبر) یا قبرش، تبرک شود، زیرا عبادت؛ تنها مخصوص خداست.[۴]
این درحالی است که مسلمانان نیز درباره تبرک به آثار صالحین، دقیقا‌‌ همان تحلیل ابن فوزان درباره استفاده از برکات اشیاء را داشته و معتقدند خداوند در آثار صالحین خیر و برکت قرار داده است و اولیاء الهی هیچ استقلالی در رساندن خیر ندارند، و مسلمانان از طریق تبرک به آثار آن‌ها، خیری را که خداوند در وجود و آثار آنان قرار داده است طلب می‌کنند و کاری به نتیجه ندارند. اکنون آیا عقیده صالح فوزان عین توحید و عقیده سایر مسلمین شرک است!؟ «تِلْکَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَى.[النجم/22] این چه بد تقسیمی است!»
به راستی وهابیون درباره تبرک به پرده‌ی کعبه، چه می‌گویند که ‎هر ساله تعویض مى‌شود، و پرده سال قبل را قطعه قطعه مى‎کنند و با تشریفات خاص به عنوان احترام، به کشور‌های دیگر و سفراى آنان هدیه مى‌دهند. آیا این عمل، چیزى غیر از تبرّک است!؟ آیا این عمل شرک است!؟ پس چرا وهابیون از آن نهى نمی‎کنند!؟

پی‌نوشت‎‌:
[۱]. به عقیده شیعه، خداوند خیر محض است و شر نمی‌آفریند. در اینباره ر. ک: علامه حلی، کشف المراد فی تجرید شرح الاعتقاد، قم، دارالعلم، ۱۴۰۶ه.
[۲]. از علمای معاصر وهابی و عضو هیات کبار علماء و هیات فتوای عربستان است.
[۳]. «ترک السبب قدح فی الشرع، لأن الشرع أمرک باتخاذ الأسباب، و الاعتماد على الأسباب شرک، لأنه اعتماد على غیر الله»؛ صالح بن فوزان بن عبد الله الفوزان، إعانة المستفید بشرح کتاب التوحید ج۱، ص۱۵۵-۱۵۶، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۳ه.
[۴]. «لا یجوز أن یعبد من دون الله، ولا أن یُتبرک به أو بقبره؛ لأن العبادة حق الله وحده.»؛ صالح بن فوزان بن عبد الله الفوزان، الإرشاد إلى صحیح الاعتقاد والرد على أهل الشرک والإلحاد، ص ۲۱۷، ریاض، دار ابن الجوزی، ۱۴۲۰ه.