پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ روزنامه بنگلادشی "داکا تریبون" با اشاره به سابقه طولانی همزیستی مسالمت آمیز شیعه و سنی در بنگلادش، حادثه تروریستی روز عاشورا در حسینیه شیعیان در شهر داکا را پدیده‌ای جدید برای این کشور می‌داند که صرفاً اثر تلاش‌های اخیر سلفی‌ها برای ریشه‌دوانی در بنگلادش است و بر خطرناک بودن طرز تفکر وهابیت برای همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی تأکید کرده است.
بسیاری از اهل سنت در مراسم عاشورا شرکت می‌کنند
این روزنامه با بیان این که عاشورا روز کشته شدن نوه پیامبر اسلام و سومین امام شیعیان امام حسین (علیه السلام) می‌باشد می‌نویسد: شیعیان تنها کسانی نیستند که حادثه جانسوز کربلا را گرامی می‌دارند. بسیاری از اهل سنت هم مراسم‌های ویژه‌ای برای این روز برگزار می‌کنند. این مسأله به خصوص در کشوری مثل بنگلادش به وضوح مشهود است؛ زیرا با وجود این که فقط یک درصد جمعیت مسلمانان این کشور شیعه هستند، داکا پایتخت بنگلادش تمام روز و شب عاشورا، شاهد عزاداری گسترده مردم در سراسر شهر است.
حماسه کربلا در ادبیات کهن بنگلادش
نویسنده مقاله سپس به نمونه‌های متعدد توصیف حماسه کربلا در ادبیات و هنر قدیم و جدید بنگلادشی اشاره می‌کند که از محبوبیت زیادی در بین مردم این کشور برخوردار هستند و یادآور می‌شود که این کارها آثار اهل سنت و نشانه عشق و احترام آنها به اهل بیت (علیهم السلام) است. به گفته او عشق به اهل بیت (علیهم السلام) هیچ وقت در این کشور بار معنایی فرقه‌ای نداشته و برعکس، همیشه جزء مؤلفه‌های استاندارد فرهنگ اسلامی در بنگلادش بوده است. او با تأکید بر این که حسینیه دالان محل انفجار تروریستی روز شنبه، که قرن‌ها قدمت دارد، قبلاً هیچ‌گاه شاهد خصومت‌های این گونه نبوده است می‌نویسد: در واقع بسیاری از کسانی که در حمله روز عاشورای امسال زخمی شدند، مسلمانان اهل سنتی بودند که مثل عاشورای هر سال برای شرکت در عزاداری امام حسین (ع) به حسینیه آمده بودند.
تفکر سلفی در بنگلادش رخنه کرده است
این روزنامه سپس به تلاش‌ها در دو دهه اخیر برای ایجاد اختلاف در بین مسلمانان بنگلادش اشاره می‌کند و می‌نویسد: در این سال‌ها طبیعت اسلام مردم این کشور، تحت فشار یک تفکر زهرآگین در حال تخریب بوده است؛ تفکری که در صدد «تصفیه» کشورهای اسلامی از مسائلی است که در نگاه مستبدانه این فرقه کُشنده، «ناپاک» است!
نویسنده، این طرز فکر مهلک را سلفیت می‌داند که ذره ذره در حال گسترش نفوذ خود در برخی کشورهای اسلامی از جمله بنگلادش است. او می‌نویسد: هدف سلفی‌ها جایگزین کردن معنویت بومی بنگلادش با یک ایدئولوژی منحرف بیگانه است که درصدد ایجاد جامعه‌ای است که فقط و فقط به اصول وهابیت پایبند باشد.
در پایان، با بیان این که وهابی‌ها در تلاشند هر کس را که مخالف دیدگاه خاص آنها باشد – اعم از شیعه و سنی و مسلمان و غیرمسلمان – از بین ببرند، بر لزوم اعلام وهابیت به عنوان تهدیدی مشترک برای کل جامعه تأکید کرده و مبارزه همگان برای از بین بردن این خطر جمعی را خواستار شده است. [1]
تحلیلی بر این خبر:
بله به راستی که وهابیت خطر بزرگی برای مسلمانان می‌باشد. خطرناک‌ترین چیزی که ابن تیمیه بنیانگزار فکری وهابیت، در آغاز دعوت خویش مطرح ساخت (و همین تفکر بود که باعث شد اختلاف و تفرقه بین مسلمانان به وجود آورد) و افکار عمومی را متشنج و عقائد مردم را جریحه دار کرد، متهم ساختن مسلمان به کفر و شرک بود.
این فرد اعلام کرد که: «هر کس کنار قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یا یکی از افراد صالح بیاید و از آنان حاجت بخواهد مشرک است، پس واجب است چنین شخصی را وادار به توبه کنند، و اگر توبه نکرد، باید کشته شود.» [2] طبق این فتوی، تمام مسلمانان (به جز وهابیت) مشرک هستند و باید کشته شوند. آیا این فتوا باعث اختلاف بین مسلمانان نیست؟
آلبانی که از سرشناسان وهابی است در کتاب خود قائل به تخریب مسجد النبی شده است. وی در کتاب خود چنین آورده است: «از موارد اسفباری که شاهد آن هستیم گنبد خضراء و بلند مسجد النبی است که بر فراز قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وجود دارد که از قرن‌ها قبل ساخته شده، در حالی که سال‌ها قبل می‌بایست تخریب گردد... واجب است مسجد نبوی به همان شکل سابق خود برگردد و بین مسجد و قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از طرف شمال تا جنوب دیواری کشیده و به طوری فاصله ایجاد شود که در مسجد نبوی هیچ چیز خلافی که مؤسس مسجد از آن راضی نیست، دیده نشود. اعتقاد دارم اگر دولت سعودی خود را پشتیبان توحید واقعی می‌داند باید انجام این کار را بر خود واجب بداند و چه کسی برای انجام این کار از آنها شایسته‌تر؟» [3] آیا این فتوا باعث اختلاف بین مسلمانان نیست؟

پی‌نوشت:
[1]. شیعه نیوز، کد خبر 103702
[2]. ابن تیمیه،  زیارة القبور والاستنجاد بالمقبور، ج 1 ص 18، الناشر: الإدارة العامة للطبع والترجمة، الریاض
[3]. البانی، تحذیر الساجد من التخاذ القبور مساجد، ج 1، ص 68، ناشر: المکتب الإسلامی، بیروت: الطبعة: الرابعة.