امام هادي عليه السلام و شیعیان غالی

  • 1399/05/13 - 12:28
امامان شیعه علیهم‌السلام در دوران زندگی مبارک‌شان دچار یک مشکل اساسی شده بودند به نام غلات، این غلات با عملکرد و تفکرات غلط خود باعث بدنامی شیعیان در بین مسلمانان دیگر شده بودند و همّ و غم امامان شیعه برخورد با این پدیده شوم بود. سعی امامان شیعه ازجمله امام هادی علیه‌السلام این بود که دامن تشیع را از لوث غلو پاک کرده و غلات را از خود طرد نمایند.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب _ حضرت علی بن محمد علیه‌السلام ملقب به «هادی»، دهمین امام شیعیان است که تولد آن حضرت بنا به روایت کلینی، شیخ مفید و شیخ طوسی و نیز ابن اثیر، در نیمه ذی‌حجه سال ۲۱۲ هجری بوده است. 
رحلت آن حضرت در سال ۲۵۴ هجری بوده است. هر چند در ماه و روز آن اختلاف فراوان وجود دارد ولی برخی منابع آن‌را سوم رجب دانسته‌اند. آن حضرت و فرزند گرامیش امام حسن علیه‌السلام به عسکریین شهرت یافتند؛ زیرا خلفای بنی عباس آن‌ها را از سال ۲۳۳ به سامراء (عسکر) برده و تا آخر عمر پربرکتشان در آنجا آن‌ها را تحت نظر قرار دادند، یعنی بیش از۲۰ سال تمام. 
امام هادی علیه‌السلام به لقب‌های دیگری مانند: نقی، عالم، فقیه، امین و طیب شهرت داشته و کنیه مبارکش ابوالحسن است. 

امام هادی و شیعیان غالی: 
امامان شیعه علیهم‌السلام در دوران زندگی مبارک‌شان دچار یک مشکل اساسی شده بودند به نام غلات، این غلات با عملکرد و تفکرات غلط خود باعث بدنامی شیعیان در بین مسلمانان دیگر شده بودند و همّ و غم امامان شیعه برخورد با این پدیده شوم بود. سعی امامان شیعه از جمله امام هادی علیه‌السلام این بود که دامن تشیع را از لوث غلو پاک کرده و غلات را از خود طرد نمایند. 
احمد بن محمد بن عیسی یکی از شیعیان دانشمند و معتدل که سخت به ائمه طاهرین علیهم‌السلام دل بسته بود که با هر گونه غلو در دین مخالف بود. وی طی نامه‌ای از امام‌ هادی علیه‌السلام سؤال می‌کند که؛ احادیثی را به شما و پدران‌تان نسبت می‌دهند که دل‌ها از شنیدن آن مشمئز است و بدان دلیل که این احادیث از پدران بزرگوار شما نقل می‌شود جرأت رد آن را به خود نمی‌دهیم؛ آنگاه ادامه می‌دهد: علی بن حسکه و قاسم‌‌ یقطینی که خود را از موالی و منسوبان شما معرفی می‌کند در آیه «ان الصلاة تنهی عن الفحشاء والمنکر» [1] فحشا و منکر را اشاره به شخصی می‌داند که اهل رکوع و سجود نبوده است. همین طور منظور از زکات مردی مشخص است نه پرداخت مبلغی درهم و دینار، و اموری از فرائض و سنن و معاصی را بر همین منوال تأویل می‌کنند. اگر مصلحت می‌دانید این امر را برای ما روشن فرمائید و به پیروان‌تان منّت گذاشته، آن‌ها را از منجلاب این چنین تأویلات انحراف‌آمیز نجات دهید. آن حضرت در جواب نوشتند: «لیس هذانی دیننا فاعتزله». [2] این‌گونه تأویلات از دین ما نیست از آن پرهیز کنید. 
همچنین حضرت دستور قتل ابن حاتم را صادر نمود و برای قاتل وی سعادت اخروی و بهشت را تضمین کرد. [3]
خلاصه اینکه امر غلات یکی از مشکلات زمان ائمه معصومین علیهم‌السلام علی‌الخصوص امام هادی علیه‌السلام بوده که این حضرات شدیداً با این پدیده مبارزه می‌کردند و این بدین دلیل بوده است که مسلمانان دیگر تفاوت چندانی بین شیعه اصیل دوازده امامی و غلاتی که خود را شیعه اهل‌بیت معرفی می‌‌کردند تفاوت قائل نبودند. لذا بسیاری از خارق عاداتی هم که از اهل‌بیت علیهم‌السلام بیان می‌شد از طرف فرق دیگر حمل بر غلو می‌شد و ضربات سنگینی به جامعه شیعه وارد می‌شد. مثلاً ابوحنیفه حدیث معروف غدیر را رد می‌کرد، تحت تأثیر همین غلات بود و قائل بود که این حدیث غلو از طرف شیعیان می‌باشد. پدیده غلو در دوره‌های اخیر هم به شکل و شمایل دیگری خود را نمایان کرده است که اگر به درستی با آن برخورد نشود موجب وارد شدن ضربات سختی به جامعه شیعه خواهد شد. 

پی‌نوشت:

1-عنکبوت، آیه ۴۵
2-رجال کشی ص ۵۱۷
3-رجال کشی ص ۵۲۲

برچسب‌ها: 
تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.