در پاسخ به Roham: این بیت در مدح بوبکر و عمّر، الحاقی است. یعنی بعداً کسانی این بیت را اضافه کردند. اصلاً شاهنامه در زمان خودش مرد قبول شاهان قرار نگرفت. به ویژه سلاطین غزنوی، به شاهنامه روی خوش نشان ندادند. چون فردوسی شیعه بود و در شاهنامه حاضر به ستایش خلفای سگانه نشد. اما اینکه ابتدا، فردوسی را «بزرگ» خطاب میکنید و در انتها، او را به فریبکاری متهم میکنید، متعادل به نظر نمی‌رسد. چه قبل از فردوسی و چه پس از او، افراد مختلفی در قلمرو مسلمین، کتابهایی علیه پیامبر اسلام نوشتند از جمله کتاب سوم دینکرد که در آن، موبدان زرتشتی، به حضرات انبیاء، عیسای مسیح (ع) و محمد (ص) اهانت شده و آنان را پیامبران اهریمن نامیدند، اما هیچ کس این کتاب را آتش نزد.