مشکل من (به شخصه) با هخامنشیان دو چیز هست. یک مشکل اجتماعی و یک مشکل فردی. مشکل اول (اجتماعی) این هست که از اواخر قاجار و در دوره پهلوی، انگلیسیها و یهودیها در ایران به ترویج کوروش پرستی پرداختند تا مردم رو استحاله هویتی کنند. در واقع، کوروش و هخامنشیان ابزاری برای نابودی ایران و ضربه زدن به اسلام هست. نشون به اون نشونی که در جنگ جهانی دوم، که ارتش رضاشاه دم از کوروش میزد حتی 24 ساعت هم نتونست مقاومت کنه و ایران به دست انگلیسی ها و روس ها اشغال شد و چقدر اونها به جان و مال و ناموس ایرانیها دست درازی کردند. اما در هشت سال دفاع مقدس (که جو غالب، مدهب گرایی بود) هشت سال مقامت کردیم و اجازه ندادیم دست اجنبی به ناموس ملت برسه. الان هم کوروش پرستها 99 درصدشون افرادی غربزده هستند یا افرادی که در مقابل غرب تسلیم و خودباخته هستند. اون 1 درصد هم مشکوک هستند. اما مشکل فردی اینکه کوروش پرستها ه قدری به دین من و عقائد من اهانت و فحاشی کردند (برخلاف شعارهای ریاکارانه ای که میدن و دم از گفتار نیک میزنن) که ابن باع ث شده قلب من لبریز از نفرت نسبت به کوروش بشه. با اینکه 10-12 سال پیش کوروش رو دوست داشتم اما امروز همه وجودم سرشار از نفرت نسبت به کوروش هست و بعید میدونم تا آخر عمرم این حس تغییری بکنه