سلام علیکم. بله در کتاب شرح زیارت جامعه کبیره شیخ، ج 1، ص 173 و ج 3 ص 241 به مسئله‌ی رکن رابع (البته با الفاظی دیگر) اشاره شده. این دیدگاه توسط جانشینان وی توسعه داده شده و زمینه‌ی رشد بابیت را فراهم ساخته. در جواب سؤال دوم شما لازمه این عبارت شیخ احمد احسائی رو با هم مرور کنیم: «لابد لبقاء النظام من قطب و هو الغوث و هو محل نظرالله من العالم و من ارکان أربعة تتلقی عنه ما یتلقی من الوحی و الإلهام (ترجمه رو به جهت اختصار ذکر می‌کنم:) برای بقاء نظام عالم ضرورت دارد که قطب وجود داشته باشد، و از فریادرس و محل نظر خداست و همچنین ضرورت دارد وجود ارکان اربعه، تا از آن‌ها آنچه از وحی و الهام توسط قطب دریافت می‌شود گرفته شود و احکام آن ادا شود در همان محدوده‌ای که خدا برای ولیّ خود تعیین کرده است. و حتما چهل نفر بدل باید وجود داشته باشند؛ پس اگر یکی از آن چهل نفر مُرد، خداوند بر یکی از نجبا منت می‌نهد و تفضل می‌کند و درجه او را بالا می‌برد تا جایگزن کسی شود که مرده است». از طرفی کریم خان کرمان در خصوص مسئله رکن رابع مدعی شده: «اگر کسی ادعا کند که این بحث‌ها را سید (کاظم رشتی) و شیخ (احمد احسایی) نگفته‌اند، دروغ محض است».[رساله سی فصل، ص 132 و 147] همچنین با توجه به خواب‌ها و افسانه‌هایی که جناب شیخ از دیدارهاش با امامان معصوم (علیهم السلام) و یافتن پاسخ‌هایش از ایشان نقل می‌کرده، احتمالا چنین مقامی رو برای خودش قائل بوده، جهت آشنایی بیشتر، به مقاله‌ی دیگر که در همین سایت منتشر شده، مراجعه بفرمایید: https://www.adyannet.com/fa/news/15232