حرف در همین است که برای نمونه، در ماجرای قادسیه، اکثر "مردان" ایرانی در مقابل عرب‌ها نجنگیدند. بلکه صلح با عرب‌ها را بر حاکمیت موبدان جنایتکار زرتشتی و شاهان وحشی ساسانی ترجیح می‌دادند. به همین خاطر ساسانیانبا آن همه ادعا در برابر یک لشکر بی‌نام و نشان و کم‌توان شکست خوردند. ضمن اینکه همین یعقوب لیث به هر سرزمینی می‌رسید، نخست مسجد و نشانه‌های اسلامی برپا می‌کرد. اصلاً اسم و رسم و نام و نشان یعقوب لیث همه اش عربی بود.... یعقوب لیث صفار... نه اینکه عرب باشد. عرب نبود. ولی تفکرات ناسیونالیستی هم نداشت. پس لطفا از یعقوب لیث سوء استفاده نکنید.