ماجرای اصلی اینه که انوشیروان خواب خود را برای موبدی به نام بزرگمهر تعریف میکند و وی تعبیر میکند که پسری زنانه پوش در میان زنانت است و باید اورا بیرون کنی ... درست مانند اینه که کسی با لباس زنانه به خوابگاه دخترانه برود و مسلما چنین جرمی در هر حاکمیتی خصوصا حکومت اسلامی هم مجازات سنگینی چون مرگ را در پی دارد ! کسی کاو کند بر زن کس نگاه ...بدون شک ان جوان در حرمسرا موقعیت دیدن برهنه زنان را هم داشته است و بیت مذکور به معنی یک نگاه ساده در کوچه و خیابان نیست و ازین گذشته میگوید «بر زن کس نگاه» یعنی نگاه کردن به زنان شوهردار و به عقد دیگران ! دخترک میگوید من و این جوان از دو پدر متفاوت و مادر مشترکیم تا بدین سبب انوشیروان گمان نکند باهم ارتباط جنسی داشته اند (این بیت بیانگر باطل بودن اتهام ازدواج با محارم در ایران باستان است) ولی انوشیروان میداند که کژ[دروغ] میگوید و هردو را بر دار میکشد ... مقاله خوبی بود