عده ای با برخورداری از کمترین نعمات دنیا و کمترین امکانات و حداقل ها با طاعت الهی و تسلیم بودن در برابر اوامر الهی در بهترین جایگاه بهشت مسکن داده خواهند شد و عده ای با برخورداری از نعمتهای فراوان و رفاه دنیوی با طغیان در برابر دستورات الهی در بدترین جای جهنم قرار داده خواهند شد . البته میتواند شکل قضییه برعکس هم باشد . چه ثروتمندانی که با حرکت در مسیر الهی هم دنیا و هم اخرت خود را آباد میکنند و چه فقرایی که با ناشکری هم دنیا و هم آخرت خود را خراب میکنند . بنابراین ملاک ثروتمند یا فقیر بودن نیست ملاک تقوای الهی است . *ان اکرمکم عندالله اتقکم * اما اکثرا دیده شده رفاه بیش از حد که تبدیل به اتراف میشود انسان را معمولا غافل و به دنبال ان کبر و غرور و خود برتر بینی قطعا و حتما به سراغ انسان خواهد امد که کمتر کسی میتواند مراقب باشد .