چند وقتی است از صحبت و بحث و گفتگوی دورو بریهایم زجر میکشم . از طرز فکرشان از رفتار و گفتار و منش و افعالشان . چه آرزوهای دور و درازی دارند . چه خواسته های گناه آلود و بی فایده ای دارند . چه الگوهای زشت و بدی دارند . با چه چیزهایی مشغول هستند همگی پوچ و گذرا و بچه گانه . حرفشان شده فقط کجای شهر زندگی میکنی چه ماشینی سوار میشی . باغ و ویلا و خوردو خوراک و بازار و فقط به فقط دنیا . چه بسیار کسانی که آرزو دارند مثلا تو سواحل آنتالیا و جزایر مختلف باشند . به هر شکل ممکن . تمامی این آرزوها ی دور و دراز از جایی نشات میگرد که مرگ را فراموش کنی . و غرق در دنیا شوی