به قول استاد غیاث آبادی که با پژوهش هاش بدجوری موجب سوزش توهم زده های عاریایی شده ، « منابع بررسی در تاریخ جنبش مزدک و باورهای آنان بسیار اندک است و همان شمار معدود نیز منابعی هستند که به دست دشمنان و بدخواهان او نوشته شده‌اند و عملاً هیچ نوشته‌ای از آنان و یا از مدافعان آنان وجود ندارد تا محقق بتواند تنها به قاضی نرفته باشد. تنها اثری که در آن از مزدک به نیکی یاد شده و او را گرانمایه مردی با دانش و رای نامیده و در عین‌حال از زرتشتیگری ساسانی دفاع نکرده است، همانا شاهنامه فردوسی و چند بیت کوتاه، اما پرمعنای او است. » وقتی موبدان کتابهای مزدکی ها رو سوزوندن یعنی کتابسوزی راه انداختن . حالا یبه عده با پررویی بعد از اینکه کتابسوزی کردن میگن مزدک اینطور و اونطور بوده !!! خیلی جالبه ! اول اسناد مزدکیها رو آتیش میزنن بعد مزدک رو محکوم میکنن ! اول دهن مخاللف رو میندند بعد محکومش میکنن ! قضاوت عادلانه عاریایی همینه دیگه !!!