با سلام و عرض ادب خدمت دوست و برادر عزیزم آقا رحیم.ممنون که این پایگاه را برای مطالعه خود انتخاب کردید و تشکر میکنم که ما را مورد لطف و محبت خود قرار دادید در مورد سوالی که کردید باید بگویم که علامه طباطبایی با تمامی سلوک تصوف مخالف بود تا جای که در تفسیر شریف المیزان جلد 5 صفحه 282 میفرماید: صوفیه برای سیر و سلوک اداب و رسوم خاصی دارند که اصلا در شریعت وجود نداشته و دراویش انها را به وجود اوردند و راه های جدیدی را پیوسته به ان افزودند و شرع را کنار کذاشتند و در محرمات غوطه ور شدند و واجبات را ترک کردند و در اخر منتهی به تکدی و استعمال بنگ و افیون شدند که این حالت اخرین حالت تصوف است که به ان مقام فنا میگویند.

با سلام-اول باید تشکر کنم که این پایگاه را برای مطالعه خود انتخاب کردید و بعد خدمت شما دوست عزیزم عرض میکنم که تشیع از صدر اسلام تا کنون به یک معنی بوده است و طبق اجماع بزرگان تشیع و اهل سنت هیچگاه این معنی تغییر نکرده است ولی تصوف تقريباً از قرن دوم به صورت يک مسلک معيني درآمده و تا قرن هفتم رو به تکامل بوده و قرنهاي 7 و 8 اوج اين مکتب است و از قرن 9 تاکنون رو به نزول و انحطاط داشته و اگر نگوييم که تعريفش غيرممکن است بايد اعتراف کرد که بسيار مشکل است. در روشن شدن اين مطلب کافي است که بدانيم که ابوالمنصور بغدادي حدود 1000 تعريف درباره تصوف جمع آوري کرده است و علت اين مطلب اين است که در تصوف در طول تاريخ دگرگوني هاي بسيار زيادي حاصل شده است علاوه بر اينکه در هر دوره در تصوف فرقه هاي گوناگون که حتي گاه در مقابل هم بودند پيدا شده اند که همين مکاتب متعدد و گاه متضاد نشان مي دهد که تصوف واقعاً داراي چهارچوب منظم و قابل تعريف نيست و رد کردن آن به صورت مطلق و يا قبول کردنش بنحو مطلق درست نيست لذا بايد آراء و عقايد فرقه خاصي از صوفيه را که ما شخصاً با آن مواجه هستيم مورد شناخت قرار دهيم تا بتوانيم به صورت مستدل آن را رد کنيم. ولي با تأمل و کنجکاوي در آثار و نوشته هاي صوفيه اشاره به دو مطلب بر مي خوريم: 1. مطالبی که از مذاهب و اديان و انديشه هاي مختلف چه از اسلام، مسيحيت، بودا، خسرواني، زردشت و افلاطون و ديگران، گرفته اند. 2. مطالبي نادرست و نابخردانه و خرافات آشکار و مطالب ضد دين و عقل و ادعاهاي عجيب و غريب که گاه به خواب پريشان بيشتر شباهت دارد مانند معراج نامه بايزيد بسطامي، شطحيات حلاج، دعاوي ابن عربي و کرامات شيخ احمد جامي که بسياري از اين مفاهيم در صورتي که به ظاهر آن اخذ کنيم با قرآن و حديث و حتي عقل در تضاد هستند و واضح است که با اين چند سطر نمي توان فرقه ها و عقايد و آداب و رسوم مصوفه را بيان کرد. بنابراين اگر خواسته باشيد به صورت کامل پي به حقيقت اين فرقه ببريد، به منابعي که در پايان مي آيد مراجعه فرمائيد. با اين حال به صورت مختصر بعضي کليات که تقريباً مورد قبول فرق گوناگون تصوف است را ذکر مي کنيم. يکي از ويژگي هاي اين فرقه که همه محققين به آن اعتراف کرده اند التقاطي بودن اين مکتب است. بدين معنا که مباني خود را از اديان و مذاهب و انديشه هاي گوناگون مانند اسلام، مسيحيت، هندو، بودا، زردشت گرفته و از مزج اينها تصوف ايجاد شده که همين التقاطي بودن باعث ايجاد تضادهاي در درون اين مکتب شده و اينکه بعضي دعاوي آنها با عقل و بعضي با دين و بعضي با هر دو در تضاد باشد که به مواردي اشاره مي کنيم. اين مخالفت با علم و دانش و اموري از علم و مدرسه و اينکه بشوي اوراق دفتر اگر هم درس مائي چنانچه جنيد بغدادي که از بزرگترين مشايخ تصوف است مي گويد: خواندن و نوشتن سبب پراکندگي انديشه صوفي مي شود. شيخ عطار در حالات بشر حافي که از عرفاي بزرگ است نقل مي کنند که هفت صندوق از کتب حديث داشت که همه را زير خاک پنهان کرد بگونه اي تعليم و تعلم بين آنها زشت بود که بدست گرفتن قلم را ننگ مي دانستند ب: شکستن حريم احکام دين برخي از گروه هاي صوفيان در زمينه هاي گوناگون احکام صريح و قطعي اسلام را زير پا مي نهند. مانند ترک نماز، رقص و سماع، ترک ازدواج، رياضت کشي هاي سخت، عزلت و گوشه نشيني، ايجاد خانقاه، خرقه پوشي، خرد کردن شخصيت خود. در کتاب اسرار التوحيد در حالات ابو سعيد ابوالخير که از بزرگان صوفيه است نوشته شده روزي بعد از دعوت به مهماني سماع کردند و شيخ ما را حالتي پديد آمد... مؤذن بانگ نماز ظهر گفت و شيخ همچنان در حال بود و جمع در وجد و رقص مي کردند. امام محمد قايني (ميزبان) گفت وقت نماز است شيخ گفت ما در نمازيم و همچنان در رقص بود امام ايشان را بگذاشت و در نماز شد. در رياضت کشيهاي ايشان درباره ابوبکر شبلي از بزرگان صوفيه نقل شده به اول که به مجاهده دست بر گرفت سالهاي دراز نمک در چشم کشيدي تا در خواب نشود و گويند که هفت من نمک در چشم کرده بود و داستان معروف لُص (دزد) حمام _ که غزالي از يکي از شيوخ بنام ابن کزيني نقل مي کند که: من زماني وارد يکي از مناطق شدم و در آنجا حسن سابقه اي پيدا کردم. براي نجات از اين حسن شهرت روزي به گرمابه اي رفتم و لباس گرانبهائي را دزديده از گرمابه خارج شدم مردم دويدند مرا گرفته جامعه هاي گرانبها از من برکندند پس از اين واقعه در ميان مردم به دزد حمام مشهور شدم و به اين وسيله نفس من راحت شد!! و غزالي هم اين عمل را تأييد کرده که باعث تعجب دانشمند بزرگ ابن جوزي شده که مي گويد آيا هيچ راهي صحيح براي اصلاح قلب نبود که به اين گونه امور بپردازند و آيا رواست که مسلمان بر خود نام دزد نهد. که بايد گفت اين نهايت شکستن حريم احکام دين است. اما از نظر دين حکم اين گروه چيست؟ کتابهايي در اين زمينه نوشته شده و به جمع آوري رواياتي که درباره صوفيه وارد شده پرداخته اند که از همه مهمتر 2 کتاب است يکي کتاب حديقه الشيعه محقق اردبيلي و يکي کتاب الاثني عشريه شيخ حر عاملي که هر 2 از دانشمندان بسيار معروف شيعه هستند. براي نمونه فقط يک حديث معتبر و صحيح که در هر 2 کتاب ذکر شده بسنده مي کنيم. بزنطي و اسماعيل ابن بزيع از امام رضا(ع) نقل مي کنند، قال علي ابن موسي(ع) من ذکر عنده الصوفيه و لم ينکرهم بلسانه و قلبه فليس منا و من انکرهم فکانما جاهد الکفار بين يدي رسول الله(ص)، امام رضا(ع) فرمود هر کس در نزد او از صوفيه ذکري بشود و به زبان و دل ايشان را انکار ننمايد چنين کسي از ما نيست و هر کسي صوفيه را انکار کرد مانند کسي است که در راه خدا و در حضور رسول خدا(ص) جهاد کرده باشد، (الاثني عشريه، شيخ حر عاملي، ص 32 و حديقه الشيعه، محقق اردبيلي، ص 563). که به خاطر اين روايات و بعضي دعاوي بزرگان اين گروه، و فتاواي خاص آنها معمولاً علما و فقهاي شيعه با اين فرقه مخالفت کرده و به ابطال عقايد آنان پرداخته اند و در رد عقايد آنان کتاب نوشته اند. اما از نظر اعتقاد به امامان شيعه صوفيان به گروههاي مختلفي تقسيم مي شوند. برخي از آنان سني و برخي شيعه هستند. شيعيان صوفيه نيز برخي اثني عشري هستند. بنابراين آنان فرقه هايي با گرايش صوفيگري در بين شيعه به حساب مي آيند و تفاوت آنها با ديگر شيعيان نيز بستگي به نوع رويکرد آنها در التزام يا عدم التزام به شريعت و امثال اين امور باشد. جهت اطلاع بيشتر در اين زمينه ر.ك : 1. تاريخ تصوف , عباسعلي عميد زنجاني 2. عارف و صوفي چه مي گويد, جواد تهراني 3. تصوف و تشيع , هاشم معروف الحسني , ترجمه : محمد صادق عارف 4. عرفان و تصوف , داود الهامي 5. فلسفه عرفان , دكتر سيد يحيي يثربي 6. آشنائي با علوم اسلامي قسمت فلسفه و عرفان , شهيد مطهري 7. دين عرفاني و عرفان ديني , علي شيرواني 8. مجموعه پرسش ها و پاسخ ها، ج 11، عرفان و تصوف، محمدرضا کاشفي 9. آن سوي صوفيگري، احمد باقريان، قم، بوستان کتاب

باسلام و عرض ادب خدمت شما مخاطب فهیم.اگر محبت میکردید و بیان میکردید چه کتابی مطالعه کردید و منبع صحبتتان چیست ما هم استفاده میکردیم ولی اجمالا خدمت شما عرض میکنم که در شیعه، ولایت به معنای زیر آمده است: 1. محبت و مودت که واجب است و آن، محبت ذوی القربی است که شیعه و اهل سنت آن را قبول دارند. 2. امامت که از نوع ولایت تشریعی است. خداوند این ولایت را بر عده‌ای خاص از بندگان خود عطاکرده و بر دیگران واجب است در امور دینی از آنان پیروی کنند. این نوع ولایت را نه اهل سنت و نه تصوف، هیچکدام قبول ندارند. 3. زعامت، یعنی رهبری سیاسی جامعه‌ی اسلامی که از طرف خداوندبرای عده‌ای عطاشده که این ولایت و وصایت از آن علی(ع) و یازده امام بعد از ایشان است و غیر از اینها جایز نیست. 4. ولایت تصوف که در خارج تاثیر گذار است و در نزد شیعه مخصوص دوازده امام است، اما اهل تسنن آن را قبول ندارند. تعریف ولایت در نزد تصوف: مقام ولایت، عبارت است از رتبه فنای فی الله؛ولی که همان قطب است در یک مرحله در تجلی خداوند محو و مستهلک شده و به علت شکر و استغراقی که بر او عارض می‌شود، تابیعت و عبودیت به حسب صورت (نماز و روزه) از او مرتفع می‌شود؛اما از نظر معنا او عین تابع و عابد است. تفاوت تصوف با شیعه در این باره، اقسامی است که متصوفه برای ولی قائل شده اند. اقسامی که تصوف برای ولی قائل شدند عبارتند از: 1. قطب:مثل امام در نزد شیعه همیشه و در هر زمان یک نفر است. فناءفی الله و بقاء باالله، دو قیدی است که برای قطب قائلند. بالاترین مراحل سیر و سلوک نیز مال قطب است. 2. افراد:سه نفر و گمنام هستند که کسی آنها را نمی شناسد. 3. اوتاد:چهار نفرند 4. بدلاء(ابدال):هفت نفرند 5. نجباء:چهل نفرند 6. نقباء:سیصد نفرند این مراتب در هیچ جای معارف شیعی به این سبک وجودندارد، و مسأله‌ی دیگر این که متصوفه ولایت را اکتسابی می‌دانند و هر کس می‌تواند خودش را به قطبیت برساند در حالیکه در نزد شیعه ولی فقط از طرف خدا منصوب می‌شود. تصوف می‌گوید: دست زن در دامن هر کو ولی است خواه از نسل عمر خواه از علی است (مولوی) شهرام پازوکی صوفی گنابادی می‌گوید:ولایت در تصوف باولایت در تشیع شباهت فراوان دارد و در جای دیگر می‌نویسد:اعتقاد به وجود امام به عنوان قطب عالم امکان، با مفهوم قطب در تصوف تقریباً یکسان است و یا می‌نویسد:قطب و امام هر دو مظهر یک حقیقت و دارای یک معنا و اشاره به یک شخص است البته این اندیشه ولایت، چهارچوب خاصی ندارد و در هر زمان برای هر کس ممکن است. اگر نظر شما غیر از این است بیان کنید تا استفاده کنیم.با تشکر فراوان

باسلام و عرض ادب خدمت شما خواهر بزرگوا مینا خانم. واقعا این پایگاه به خود میبالد که مخاطبین فهیمی مثل شما دارد جای خوشحالی است که قبول دارید شریعت و طریقت باید با هم باشند و اعتقاد دارید اول باید شریعت را از علما و فقها اموخت سپس مشرف شد!! سوال بنده این است کدام یک از مراجع و فقها فرقه گنابادیه را تایید میکنند؟؟ آیا تا کنون بدعت های که این فرقه از جمله عشریه سجده غسل اسلام و... بررسی کردید و به قول خودتان بدید معترضانه نگاه نکردید؟ بنده چند مورد بیان میکنم لطفا تحقیق کنید و بررسی کنید اگر حقیقت نداشت حق با شماست وگرنه باید قبول کنید این فرقه منحرف است و دور از مکتب اهلبیت است 1-مسائلی همچون فقر و خرقه پوشی و ریاضتهای طولانی که انجام میدهند مربوط به آداب هندوهاست{1} قابل ذکر است که به علت تنبلی در دراویش کنونی اقطاب گنابادیه ریاضتهای هندویی را حذف کرده اند و تنها به مسئله فقر زیاد تاکید دارند به طوری که نور علی تابنده قطب فعلی گنابادیه در شرح پند صالح باب ایمان چندین بار شدیدا روی کلمه فقر تاکید میکند.{2} 2-تشرف را از آیین میترایی گرفته اند.{3}فرقه گنابادیه به حدی به این مسئله حساس است که تا شخص مشرف نشود او را درویش رسمی نمی دانند. 3-غسل اسلام را از غسل تعمید مسیحیان اخذ کرده اند{4}در فرقه گنابادیه شخصی که میخواهد درویش شود باید قبل از تشرف به قطب غسل اسلام کند و این به آن معنی است که این شخص تا کنون مسلمان نبوده و با این غسل مسلمان می شود.این غسل دقیقا کپی غسل تعمید مسیحیان است. 4-پرسه و گدائی را از آیین برهمایی گرفته اند.{5} 5-بدل گیری قطب یا پیر به هنگام نماز یا عبادت یا ذکر را از زرتشتیان گرفته اند.{6} 6-عشریه را از مسیحیان گرفته اند.{7}یعنی شخصی که درویش می شود به جای خمس و زکات باید به قطب یا شیخ خود عشریه پرداخت کند! متاسفانه در فرقه ضاله گنابادیه ده ها مورد از این آداب یا بدعت ها وجود دارد که بنده برای حفظ آبروی شیعیان به همین تعداد قناعت کردم زیرا این فرقه ضاله با وجود آنکه هیچ نشانی از تشیع در آداب و مسلکشان وجود ندارد ولی خود را در ذهن عوام شیعه جا داده اند و از نام و اعتبار ائمه در میان مردم سوء استفاده کرده اند. منابع: 1-مالهند جلد اول صفحه 25 2-شرح پند صالح باب ایمان صفحه1الی 22 3-آیین میترایی صفحه 27 4-انجیل متی صفحه56 5-مالهند جلد دوم صفحه 181 6-ریاض السیاحه صفحه 181 7-سعادت نامه صفحه 12

باسلام و عرض ادب خدمت شما مخاطب گرامی و فهیمی که دنبال حقیقت هستید. در مورد عین القضات همدانی نظریات مختلفی وجود دارد ولی اکثریت قائل به صوفی بودن آن دارند زیرا از نظر صوفیه حکم شریعت تا آن­جا است که قالب و بشریت بر جای باشد که حکم خطاب و تکلیف بر قالب است، اما کسی­که قالب را بار گذاشته باشد و بشریت افکنده باشد و از خود بیرون آمده باشد، تکلیف و حکم خطاب برخیزد؛ کفر و ایمان بر قالب تعلق دارد. آن­کس که «تبدّل الارض غیر الارض» او را کشف شده باشد که زمین همان زمین نیست، قلم امر و تکلیف از او برداشته شود که «لیس علی الخراب خراج؛ در مالیات بر زمین خرابه مالیاتی نیست. این نظر عین القضات همدانی است که در تمهیدات آورده و بهتر است خود شما قضاوت کنید و در مورد نامگذاری میدان باید از مسئولین سوال کنید. به هر حال باید از شما تشکر کرد که مطالب این پایگاه رو مطالعه میکنید و نظر میدهید

باسلام و عرض ادب خدمت شما دوست و برادر عزیزم جناب اقای عقیل. ممنون از لطف و محبت شما نسبت به این پایگاه و بدون شک این پایگاه به خود می بالد که مخاطبین فهیم و دلسوزی مثل شما دارد. در ارتباط با سوالتان باید بگویم که در شهر کرد دو نفر به نامهای صفاریان و نوری زاده وجود دارند که یکی از انها مکانیک و دیگری طلا فروش است و شدیدا با هم بر سر مجاز نماز بودن اختلاف دارند به همین علت قطب این فرقه هیچکدام را انتخاب نکرده چون در صورت انتخاب نکردن طلا فروش منبع مالی این فرقه از بین میرود و در صورت انتخاب نکردن مکانیک افراد زیادی کنار میروند. اختلافات گنابادیه در این شهر از شدت بالای برخوردار است و هر لحظه امکان تنش شدید و فروپاشی این فرقه وجود دارد به همین خاطر از بروز ان جلوگیری میکنند.باتشکر

باسلام و تشکر از شما دوست عزیز.پیشنهاد جالب دادید در صورتی که مسئولین سایت این زمینه را فراهم کنند حتما انجام میشود چون فایل صوتی تمامی مطالب موجود است