پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_وقتی با اهل سنت و وهابیون درباره وجود امام زمان بحث می‌شود، فورا می‌گویند وجود این امام افسانه‌ای بیش نیست، و شیعه به یک امر موهوم دلبسته است

در این پست قصد داریم با ذکر چند نکته، وجود امام زمان را طبق قرآن، روایات و کتب معتبر اهل سنت ثابت کنیم

لازم به ذکر است که طبق گفته محققین اسلام شناس، ۱۲۸ عالم اهل سنت نسبت به ولادت امام مهدی(عج) شهادت داده‌اند. و عجیب این است که چرا اهل سنت ارزشی برای اقوال علمایشان در این مساله قائل نیستند

نکته اول:

اثبات وجود امام زمان در قرآن به طور مختصر

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ‏

او كسي است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد، تا آن را بر همه آيين‌ها غالب گرداند، هر چند مشركان را خوش نيايد [1]

پيروزى و غلبهای که در آیه است ، غلبه همه جانبه است ، زيرا با مفهوم آيه كه از هر نظر مطلق است نيز سازگارتر مى‏‌باشد، يعنى روزى فرا مى‌‏رسد كه اسلام هم از نظر منطق و استدلال و هم از نظر نفوذ ظاهرى و حكومت بر تمام اديان جهان پيروز خواهد شد و همه را تحت الشعاع خويش قرار خواهد داد.

در کتب تفسیری اهل سنت درباره تفسیر این آیه می‌خوانیم که:

پيروزي اسلام بر ديگر اديان، هنگام قيام مهدي ـ عجل الله تعالي فرجه شريف ـ است در آن زمان، مردمان يا بايد مسلمان شوند و يا جزيه دهند. و اين كه گفته شده است مهدي همان عيسي است نادرست است زيرا اخبار صحيح به گونه اي متواتر وارد شده كه مهدي از خاندان پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ است. [2]

و در كتاب البيان در تفسير اين آيه آمده است:«كسي كه خدا او را بر همة اديان چيره مي‌گرداند، مهدي از فرزندان فاطمه است  [3]

و...

البته به علت اختصار فقط به تفسیر همین آیه اکتفا میشود

نکته دوم:

اثبات امام زمان در کتب معتبر اهل سنت

در این جا هم به طور مختصر به اقوال چند تن از علمای اهل سنت اشاره می‌کنیم

1-شمس الدين ذهبي، يکي از بزرگان تاريخ اهل سنت در علم رجال، درايه، حديث، تاريخ و انساب در چندين کتاب خود؛ از جمله: العبر في خبر من غبر، تاريخ الإسلام، سير أعلام النبلاء تصريح کرده است که امام عسکري عليه السلام فرزندي به نام (م ح م د) داشته که د ر سال 256 هجري به دنيا آمده است.

وي در کتاب العبر مي‌نويسد:

وفيها [سنة 256 ه‍] محمد بن الحسن العسكري بن علي الهادي محمد الجواد بن علي الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق العلوي الحسيني أبو القاسم الذي تلقبه الرافضة الخلف الحجة و تلقبه بالمهدي وبالمنتظر وتلقبه بصاحب الزمان وهو خاتمة الاثنى عشر...

در سال 256 محمد بن الحسن العسکري که رافضي‌ها او را با القابي همچون: خلف الحجه، مهدي، منتظر و صحاب الزمان ياد مي‌کنند، به دنيا آمد . او آخرين امام از ائمه دوازدهگانه است.  [4]

2-ابن حجر عسقلاني، يکي ديگر از بزرگان علم رجال و حديث اهل سنت است که تولد حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف را مفروغ عنه گرفته و امام عسکري عليه السلام را پدر آن حضرت خوانده است .

وي در کتاب لسان الميزان در شرح حال جعفر بن علي برادر امام عسکري عليه السلام مي‌نويسد:

493 جعفر بن علي بن محمد بن علي بن محمد بن علي بن موسى بن جعفر بن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب الحسيني أخو الحسن الذي يقال له العسكري وهو الحادي عشر من الأئمة الإمامية و والد محمد صاحب السرداب

جعفر بن علي بن محمد ... برادر حسن است که به او عسکري گفته مي‌شود . حسن عسکري (عليه السلام) امام يازدهم از ائمه دوازده گانه مذهب اماميه است که پدر محمد صاحب سرداب بوده است. [5]

و...

نکته سوم:

امام زمان در کتب روایی اهل سنت:

«عن النبى صلّى اللّه علیه (و آله) و سلم قال: لو لم یبق من الدهر إلا یوم لبعث اللّه رجلا من أهل بیتى یملأها عدلا کما ملئت جورا. ــ

اگر از روزگار، جز یک روز باقى نمانده باشد، خداى تعالى مردى از اهل بیت مرا برمى‏گمارد تا دنیا را پر از عدل و داد نماید، همانطور که پر از ظلم و جور شده است. »  [6]

«عن أبى سعید الخدرى قال: قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه (و آله) و سلم: لا تقوم الساعة حتى تملأ الأرض ظلما و جورا و عدوانا ثم یخرج من أهل بیتى من یملأها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و عدوانا، قال: هذا حدیث صحیح على شرط الشیخین ــ

«ابو سعید خدرى» از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت مى‌‏کند که قیامت برپا نمى‏‌شود مگر زمانیکه روى زمین لبریز از ظلم و جور و عداوت و دشمنى شود، آنگاه شخصى از خاندان من قیام مى‏‌کند که روى زمین را لبریز از عدل و داد مى‌‏سازد، در حالیکه پر از ظلم و عداوت شده است. » «حاکم نیشابوری» گوید: این حدیث طبق نظر «مسلم» و «بخارى» صحیح است. » [7]

و....

نتیجه:

وجود امام زمان امری است که در قرآن و روایات ثابت شده است و هیچ انسان عاقلی نمیتواند منکر این قضیه شود.

منابع:

[1 ] توبه آیه 33
[2 ] الجامع لأحكام القرآن،قرطبى محمد بن احمد، ج‏8، ص: 121
[ 3] نورالابصار، شبلنجی، ص 343
[4 ] العبر في خبر من غبر ، ج1 ، ص381
[5 ] لسان الميزان  ج 2   ص 460
[6 ] مسند احمد حنبل ، ج1 ،ص99 ــ سنن ابی داود ،ج2 ، ص310 ــ کنزل العمال ، متّقی هندی ، ج14 ، ص267 ــ الجامع الصغیر ، سیوطی ، ج2 ،ص438
[7 ] مستدرک الصحیحین ، حاکم نیشابوری ، ج4 ،ص 557 ــ مسند أحمد بن حنبل ، ج 3 ، ص 36