اناجیل چهارگانه درنقل قضیه به صلیب رفتن عیسی مسیح، دچار تناقض گویی شده اند. در انجیل یوحنا حمل صلیب به مسیح نسبت داده شده ولی در انجیل متی و مرقس و لوقا به «سمعان قیراونی» نسبت داده است. تناقضات موجود در اناجیل با معصوم بودن کاتبان آن و الهام خداوند، هنگام نوشتن اناجیل، منافات دارد.

عقیده مسیحیت به اینکه مسیح فدای گناهان بشر شد و تنها راه رستگاری، محبت به مسیح است بر خلاف آموزه‌های کتاب مقدس است. در کتاب مسیحیان آمده است که فرزند نباید به خاطر گناه پدرش فدا شود و پدر هم نباید به خاطر گناه فرزندش عذاب شود.

پس از حضرت عیسی مسیح (ع) شخصی به نام پولُس به تحریف و دست بردن در آموزه‌های الهی اقدام کرد و دین آسمانی مسیح را زیر و رو کرد. این شخص در این مسیر، به مخالفت با شریعت الهی پرداخت و مروجین احکام دینی را مورد توهین و ناسزا قرار می‌داد.

مسیحیت معتقد است که همه‌ی کسانی که از نسل حضرت آدم (علیه السلام) به وجود می‌آیند به خاطر گناهی که ایشان انجام داد، گناهکار هستند و فقط با مصلوب شدن مسیح است که از این گناهکاری رهایی می‌یابند، اما در بخش اول کتاب مقدس مسیحی (عهد عتیق) آیه‌ای وجود دارد که به صراحت بیان می‌کند هیچ‌کس به جای دیگران مجازات نمی‌شود!

تازه‌ایمانان مسیحی برای فرار از پاسخ‌گویی منطقی در مورد مسیحیت ادعا می‌کنند با خود مسیح ملاقات داشته‌اند و اما با پرسیدن چند سوال و مقایسه‌ی پاسخ‌ها و اختلاف تصویری که هر کدام از مسیح ملاقات شده ارائه می‌دهند، کذب این ادعا یا حداقل حقیقی نبودن مکاشفه را می‌توانیم پی ببریم.

وجود تناقض و نقل‌های مختلف از یک ماجرا در مجوعه‌هایی که بشر مقدس می‌پندارد، دلیل بر نامقدسی و نامعتبری آن مجموعه هاست، و این را هر عقل سالمی می‌پذیرد؛ انجیل که یکی از این مجموعه‌های مقدس پنداشته شده است حاوی چنین تناقض و اختلاف نقل، در ماجرای پطرس حواری است و این را می‌رساند که کتابی که نقل کننده‌ی این داستان است نامعتبر و نامقدس است؛ البته همان طور که گفته شد این مطلب را عقل سالم حکم می‌کند و کسی که از تعصب جدا نیست، نمی‌پذیرد...