انحرافات و بدعت ها
پیروان احمد اسماعیل بصری(مدعی دروغین یمانی) تلاش کرده‌اند تا قانون شناخت حجت الهی موجود در روایات را بی اعتبار کنند؛ به این خاطر تمام آن راه‌ها را غلو دانسته‌اند؛ در صورتی که آنها درک درستی از مسئله غلو ندارند.
خاتمیت نبوت توسط رسول خدا صلیاللهعلیهوآله، یکی از مهم‌ترین اعتقادات اسلامی است که بین شیعه و اهل‌سنت هیچ‌گونه اختلافی در این مسئله وجود ندارد؛ در صورتی که جریان‌های انحرافی؛ همچون متصوفه و جریان مدعی یمانی این امر را نپذیرفته‌اند.
قاضی نعمان در کتاب «شرح‌الاخبار» روایتی مبنی بر ظهور حضرت مهدی (عج) از غرب نقل کرده؛ در صورتی که روایات متواتر بین شیعه و اهل‌سنت، بیان‌کننده این نکته هستند که مهدی موعود از مکه ظهور خواهد کرد.
مکتب مصر(انشعابی از جریان احمد اسماعیل بصری) برای اثبات مهدویت عبدالله هاشم به روایتی از کتاب «شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار» قاضی نعمان استناد کرده‌اند؛ در صورتی که این روایت از حیث منبع و سند بسیار ضعیف یوده و از حیث حدیث شناسی به اینگونه اخبار توجه نمی‌شود.
کتاب «بشارة الاسلام» پر از اشتباهات و غلط‌های حدیثی بوده که بستر سوء استفاده از روایات را برای جریان‌های انحرافی فراهم کرده، به این خاطر محقق باید در صورت استفاده از این کتاب، به مصادر اصلی و اولیه رجوع کند.
احمد اسماعیل بصری، مدعی شده که بر حضرات معصومین علیهم‌السلام عنوان «نبی» اطلاق می‌شود؛ در صورتی که این آموزه بر خلاف مبانی اسلامی است؛ زیرا طبق روایات متعددی، اطلاق عنوان «نبی» بر غیر رسول‌خدا صلیاللهعلیهوآله جایز نیست.
بشارة الاسلام کتابی مهدوی است که دارای اشتباهات چاپی بوده و زمینه را برای برداشت‌های نادرست از روایات ذکر شده در این کتاب را فراهم کرده، به این علت است که جریان انحرافی احمد بصری نیز برای سوء استفاده از روایات و اثبات آموزه‌های نادرست و باطل خویش، بسیار به این کتاب استناد می‌کند.
تناسخ از جمله آموزه‌های باطلی است که جریانات انحرافی همچون احمد اسماعیل بصری و اهل حق، برای بیان مطالب انحرافی خویش در مورد بزرگان این فرقه‌ها، به مریدانشان القا می‌کنند.
احمد اسماعیل بصری، برای فضیلت‌تراشی و بالا بردن جایگاه خویش با استفاده از آموزه باطل تناسخ ادعاهایی همچون «ناقه صالح بودن» و... داشته، در صورتی که طبق روایات حضرات معصومین علیه‌السلام، قائلین به تناسخ کافر هستند.
تناسخ یکی از آموزه‌های معارض با مبانی اسلامی بوده که در جریان‌های انحرافی همچون جریان احمد اسماعیل بصری و عرفان حلقه مشاهده شده، این آموزه‌های انحرافی، نشان‌دهنده باطل بودن و انحراف این جریانات از مسیر حضرات معصومین علیهم‌السلام، می‌باشد.
حدیث«خطبة‌البیان» یکی از آموزه‌هایی بوده که جریان‌های انحرافی همچون صوفیه و احمد اسماعیل بصری، از آن بهره برده‌اند؛ در صورتی که این حدیث طبق نظر علامه مجلسی از آموزه‌های غلات می‌باشد.
احمد اسماعیل بصری خواب را یکی از راه‌های اثبات امامت خویش مطرح کرده و برای آن دلائلی بیان کرده است. کتاب «خواب پریشان» تألیف استاد محمد شهبازیان، تلاشی موفق در نقد دلائل احمد اسماعیل بصری پیرامون خواب بوده است.
احمد اسماعیل بصری مدعی شده که عنوان «نبی» را می‌توان برای جانشینان رسول‌خدا صلیاللهعلیهوآله به کار برد؛ این درحالی است که این سخن او معارض با مضمون آیات الهی و حدیث منزلت بوده و نمی‌توان عنوان نبوت را برای آنها بکار برد.
احمد اسماعیل بصری برای مخالفت با انتخابات و فقهاء شیعه، به روایتی از رسول‌خدا صلیاللهعلیهوآله استناد کرده که در آن روایت، مجالس شورای همطراز سقیفه شمرده شده؛ در صورتی که ابوالحسن مرندی(متهم به جعل احادیث)، برای اولین بار ناقل این روایت بوده است.