احمد اسماعیل بصری، قائل است که رجعت، بعد از فوت آخرین فرد از مهدیین، در عالمی غیر از دنیا است؛ درحالی که طبق روایات معصومین(ع)، رجعت در همین عالم جسمانی و در زمان حجت بن الحسن العسکری تحقق پیدا خواهد کرد.

عباس فتحیه، با تحریف یک روایت، تلاش می‌کند که وجود دو قیام کننده در آخرالزمان را اثبات کند؛ در حالی که روایت مورد استناد، هیچ گونه دلالتی بر ادعای او نداشته و منظور از آن روایت، حجت بن الحسن العسکری (عج) است.

علاءالسالم از بزرگان جریان انحرافی مدعی یمانی، قائل بوده که دلیل روایی بر تقلید وجود ندارد؛ این درحالی است که احمد اسماعیل بصری در کتاب خویش، دلیل روایی برای این مسئله ذکر کرده است.

طبق روایات بسیاری، حجت الهی قادر است بر تمام لغت‌ها و زبان‌ها، تکلم کند؛ این در حالی است که احمد اسماعیل بصری، فقط بر زبان عربی و انگلیسی قادر به تکلم بوده، به این خاطر منکر روایات قدرت تکلم حجت الهی بر تمام لغت‌ها شده است.

احمد اسماعیل بصری، با ادعای حق تشریع در دین، بعضی از احکام را خلاف احکام اسلامی وضع کرده است؛ همچون وجوب غسل توبه و قضای تمام نمازها، با خواندن نماز قضای یک روز، در شب قدر که این احکام، معارض با روایات معصومین(ع) است.

احمد اسماعیل بصری، به خاطر تخریب مبانی دین اسلام، با معرفی خود به عنوان نبی، در تغییر مبانی دینی تلاش داشته است؛ این در حالیست که به اعتقاد تمام مذاهب اسلامی، باب نبوت با آمدن رسول خدا(ص) بسته شده و ایشان خاتم انبیاء می‌باشد.