احمد الحسن
عباس فتحیه، با تحریف یک روایت، تلاش می‌کند که وجود دو قیام کننده در آخرالزمان را اثبات کند؛ در حالی که روایت مورد استناد، هیچ گونه دلالتی بر ادعای او نداشته و منظور از آن روایت، حجت بن الحسن العسکری (عج) است.
قرآن کریم به عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع دینی، معیار سنجش سخنان جریان‌های انحرافی است. احمد اسماعیل بصری در موارد متعددی، سخنان معارض آیات قرآن بیان داشته که این امر نشانگر دوری آموزه‌های او با معارف قرآنی است.
علاءالسالم از بزرگان جریان انحرافی مدعی یمانی، قائل بوده که دلیل روایی بر تقلید وجود ندارد؛ این درحالی است که احمد اسماعیل بصری در کتاب خویش، دلیل روایی برای این مسئله ذکر کرده است.
احمد اسماعیل بصری، مصادیق متعددی برای شخص یمانی معرفی کرده است. وی در ابتدای حرکت جریان خویش، یکی از مریدانش را یمانی معرفی کرد، ولی بعد از مدتی با چرخشی ناگهانی، خودش را به عنوان یمانی معرفی کرد.
احمد اسماعیل بصری ادعا دارد که نام یمانی، احمد بوده و اهل بصره است؛ این درحالی است که در روایات، هیچ گونه نامی برای یمانی نقل نشده و طبق روایات، یمانی از یمن است.
طبق روایات بسیاری، حجت الهی قادر است بر تمام لغت‌ها و زبان‌ها، تکلم کند؛ این در حالی است که احمد اسماعیل بصری، فقط بر زبان عربی و انگلیسی قادر به تکلم بوده، به این خاطر منکر روایات قدرت تکلم حجت الهی بر تمام لغت‌ها شده است.
عباس فتحیه، برای توجیه بدعت‌ها و تغییراتی که احمد اسماعیل بصری در دستورات دینی ایجاد کرده، قائل شده است که دستورات دینی در عصر غیبت کبری نیز قابلیت تغییر دارد؛ درحالی که طبق روایات معصومین(ع) دستوراتی که توسط آنها بیان شده، تا روز قیامت نسخ نشده و تغییر نخواهند کرد.
احمد اسماعیل بصری، با ادعای حق تشریع در دین، بعضی از احکام را خلاف احکام اسلامی وضع کرده است؛ همچون وجوب غسل توبه و قضای تمام نمازها، با خواندن نماز قضای یک روز، در شب قدر که این احکام، معارض با روایات معصومین(ع) است.
.یکی از اقدامات احمد اسماعیل بصری برای مقابله با دین اسلام، تغییر احکام دینی است؛ او برای تحقق این هدف، تغییراتی را در وضو و اصل نماز ایجاد کرده و با این کار، تلاش در نسخ دین و شریعت دینی دارد.
احمد اسماعیل بصری، به خاطر تخریب مبانی دین اسلام، با معرفی خود به عنوان نبی، در تغییر مبانی دینی تلاش داشته است؛ این در حالیست که به اعتقاد تمام مذاهب اسلامی، باب نبوت با آمدن رسول خدا(ص) بسته شده و ایشان خاتم انبیاء می‌باشد.
.احمداسماعیل بصری، برای جلوگیری از رسوایی خویش، منکر این نکته شده که معجزه، یکی از راه‌های شناخت حجت الهی است؛ سپس برای اینکه عرصه را خالی نگذارد، چند امر را به عنوان معجزات خویش بیان کرده که هیچ گاه تعریف معجزه شامل آنها نمی‌شود.
احمداسماعیل بصری، ادعاهای بسیاری دارد که با روایات معصومین(ع) معارض است؛ از جمله اینکه او مدعیست، عنوان قائم در روایات اشاره به او داشته و مردم تصوری اشتباه در این مسئله داشته‌اند. اما بر خلاف ادعای او، روایاتی وجود دارد که در آنها به صراحت، حجت بن الحسن به عنوان «قائم» معرفی شده و جای هیچ شکی در این زمینه وجود ندارد.
یکی از مبلغین جریان احمداسماعیل بصری، با نقل کلام ابن عربی تلاش دارد نشان دهد که عالمان شیعه در هنگام ظهور امام زمان(عج) فتوا به قتل حضرت خواهند داد؛ اما این ادعا فقط تراوشات ابن عربی بوده و از هیچ کدام از معصومین(ع) چین مطلبی نقل نشده است.
یکی از شگرده‌های پبروان احمداسماعیل بصری، استفاده از روایات جعلی و غیرمعتبر بوده و بسیاری از اعتقادات فاسد و باطل خویش را از این راه ثابت کرده‌اند؛ او تلاش دارد تا ثابت کند که در روایات، به مرگ مهدی اشاره شده، پس عنوان مهدی علاوه بر امام زمان بر مهدی اول نیز اطلاق می‌شود. این اعتقاد در واقع همان باور باطل مسلک واقفیه است.