یکی از قرآنیان به نام «مصطفی طباطبایی»، معتقد است از آنجا که حضرت علی(ع) در شورای شش‌ نفره شرکت کرد، پس اعتقاد به وجود نص بر امامت آن حضرت باطل است؛ در حالی که حضرت علی(ع) برای آنکه خود را شایسته خلافت و امامت می‌دانست، لازم دید در آن جلسه شرکت کند و با استدلال، حقّانیّت خویش را به اثبات رساند؛ بنابراین اگر حضور در شورا به معنای نفی نص جلی بود، دیگر استناد به آن، در همان مجلس وجهی نداشت.

قرآنیون با تأویل و توجیه رأی مدارانه نسبت به آیات قرآن بر نفی جایگاه سنّت در شناخت دین، پای فشرده‌اند؛ این در حالی است که اطاعت مطلق و حجیت سنت قولی و غیرگفتاری پیامبر(ص) به روشنی در آیات وحی آمده است.

قرآنیون، جریان فکری نوظهوری هستند که قرآن را یگانه منبع تشریع می‌دانند و مرجعیت سنت را به‌کلی منکرند؛ این در حالی است که آیات قرآن بر این اعتقاد، خط بطلان می‌کشد و در آیات مختلف، به اطاعت از رسول، امر می‌کند؛ اطاعتی که دلالت بر لزوم پیروی مطلق از پیامبر(ص) می‌کند.

قلمداران که برای احادیث اهمیت لازم را قائل نیست و قرآن را برای فهم اسلام کافی می‌داند، از اصول و مبانی شیعه فاصله گرفته و برخی از اعتقادات شیعه از جمله اعتقاد به مسئله وجوب خمس را مردود می‌داند؛ در حالی که این مسئله در قرآن آمده است.

برقعی یکی از چهره‌های شاخص قرآنیون است که با استناد به برخی از آیات قرآن، قرآن را برای هدایت انسان‌ها کافی می‌داند؛ درحالی‌که خداوند در قرآن کریم علاوه بر اینکه امر هدایت بشر را به قرآن نسبت داده، در برخی از آیات، آن را به پیامبرانش نسبت داده است.

حیدرعلی قلمداران معتقد است که اگر کلمه مولی در حدیث معروف غدیر به معنای دوست نباشد، لازمه‌اش اثبات همه شئون پیامبر (ص) از جمله شأن نبوت برای حضرت علی (ع) است. در پاسخ می‌گوییم با توجه به سایر احادیث، از جمله حدیث شریف «منزلت» روشن می‌شود که پیامبر (ص) قید عدم اثبات نبوت را برای حضرت علی (ع) بیان فرموده است و مراد پیامبر (ص) از عبارت «من کنت مولاه فعلی مولاه» در غدیر خم، اثبات ولایت و امامت برای حضرت علی (ع) است.