قانون اساسی کشور نسبت به ادیان، اقوام و مذاهب نگاه مثبتی داشته و ایشان را قابل احترام می‌داند. اصل دوازدهم و سیزدهم قانون به این مهم پرداخته و می‌گوید: دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنی‌عشری است و این اصل الی الابد غیرقابل تغییر است و مذاهب دیگر اسلامی اعم از حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی و زیدی دارای احترام کامل هستند.

معاون تبلیغ و امور فرهنگی حوزه‌های علمیه به جایگاه رفیع شهید محمدحسین حدادیان پرداخت و گفت: این شهید بزرگوار مدافع مرزهای عقیده و مدافع حریم اهل بیت علیهم‌السلام بود. او هم در دفاع از حرم از مرزهای جغرافیایی اهل بیت علیهم‌السلام محافظت کرد و هم در مقابل منحرفان از عقیده صحیح دینی مجاهدت نمود و به حقیقت، پاسدار حریم اهل بیت علیهم‌السلام بود.

تا سوریه رفته و با تروریست‌های داعش جنگیده بود، اما اینجا در تهران، ام‌القرای جهان اسلام شهید شد؛ به‌دست کسانی که مدعی صلح و دوستی بودند، اما با مأموران تأمین امنیت کشور همان رفتاری را کردند که داعش با مردم سوریه و عراق می‌کرد. اما رد خشونت جایی وسط همین پایتخت امن غرب آسیا سر برآورد؛ تهران خیابان پاسداران، گلستان هفتم، مقابل منزل نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی.

در پی چراغ سبز نشان دادن قطب دراویش گنابادی به مریدان خود، عده‌ای چاقو و قمه به دست، روز گذشته به خیابان پاسداران آمده و برای چندمین بار امنیت عمومی جامعه را بر هم زدند. به راستی چرا قطب این فرقه به جای اینکه مریدان خود را به قانون‌مداری توصیه کند، دست آنان را در قانون شکنی باز گذاشته است؟

درحالی که همگان معترف به ارزش اهمیت امنیت در جامعه هستند و در آیات و روایات و سخنان بزرگان هم به این مهم تاکید فراوان شده است، با این حال صوفیان برخلاف شعارهای صلح کلی و سازگاری با ادیان مختلف، با مردم و مامورین برقراری نظم جامعه درگیر شده و به اموال عمومی ضربه زدند، ماهیت اصلی خود را نشان دادند.

صوفیان که ادعای رسیدن به طریقت را از راه شریعت دارند، ولی از مسائل شریعتی بی‌خبر هستند، درعین حال ادعای برتری و ولایت بر دیگران را دارند. از موارد بی اطلاعی صوفیان از مسائل شرعی سخن شیخ المشایخ گنابادیه است که وقتی در باب اجازه عبادات و ذکر صحبت می‌کند، عبادت بدون اجازه را باطل دانسته و شاهد آن را فتوای مراجع تقلید بر بطلان عمل کسی معرفی می‌کند که مرجع تقلید ندارد. درحالی که چنین سخنی مخالف فتوای مراجع است.