احمد بن عمر سمرقندی (مشهور به نظامی عروضی) ادیب اهل سنت که نزدیک به عصر فردوسی می‌زیست، می‌گوید: فردوسی شیعه بود، به همین سبب از سوی غزنویان مورد آزار قرار گرفت.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بخش قابل توجهی از کسانی که خود را پیرو کوروش و زرتشت می‌دانند، به سوء استفاده از شاهنامه، در رسانه‌ها، به اسلام و اقوام غیر آریایی (به ویژه عرب‌ها و ترک‌های ایران) اهانت کرده؛ با این رفتار موجب ناراحتی و تفرقه در جامعه می‌شوند.

فردوسی یک مسلمان شیعه بود. پس از درگذشت او، فقیه آن دیار که مخالف سرسخت شیعیان بود، مانع از دفن فردوسی در قبرستان شهر شد.

فردوسی می‌گوید که شاهنامه، کتاب تاریخ است. تاریخی که بخش‌هایی از آن با زبان رمز و راز بیان شده است. شاهنامه اگر اسطوره هم باشد باز هم گویای باورها، آرمان‌ها و فرهنگ ایران باستان است و از این حیث، اهمیت دارد.

حکیم ابوالقاسم فروسی در سرودن شاهنامه، از ادبیات قرآنی نیز بهره بُرده است. برای نمونه وقتی می‌خواهد آفرینش خداوند را ستایش کند، می‌گوید سپاس آن خدایی که با کاف و نون، جهان را آفرید و این همان آیه قرآن است که می‌فرماید: إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ...

در کنار مقبره فردوسی علیه روحانیت شعار دادند.

اگر به صدا دقت کنیم، درمی‌یابیم که جمعیت شعاردهنده، کمتر از 20 نفرند.

اما پرسش این‌جاست: چرا کسانی که مدعی میهن پرستی هستند، برای رسانه‌های بیگانه محتوا تولید می‌کنند؟

نکه مهم: