اعتقادات
شیعیان امیرالمومنین (علیهالسلام) در عزاداری خود به سیره اهل بیت (علیهمالسلام) عمل میکنند، همانند امام سجاد (علیهالسلام) که بیست یا چهل سال بر پدر غریبشان گریه میکردند و زنان بنیهاشم نیز در طول سالیان دراز عزادار بودند.
وهابیون تکفیری اموری همچون سفر برای زیارت قبور، تبرک به آثار صالحین، دعا نزد قبر، قرائت قرآن، مجلس ختم و ... را بدعت میدانند و کسیکه چنین کاری را بکند، لقب قبوری به او میدهند؛ اما با مراجعه به تاریخ مرگ ابن تیمیه و نحوه غسل و دفنش که شاگردان او نقل کردند مشخص میگردد مردم، بسیاری از همین کارها را در حق ابن تیمیه انجام دادند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعه وارد میکنند این شبهه میباشد که آنان همواره شیعیان را به خاطر عزاداریهای همهساله و به راهانداختن دستهها و موکبهای عزاداری مورد نکوهش قرار داده و میپرسند: سیدنا حسین ـ رضی الله عنه ـ کشته شد و به بهشت رفت، چرا شما شیعیان همهساله این مراسم را تجدید و تکرار میکنید؟
از نگاه اهل سنت، موقع مرگ، روح از بدن جدا میشود؛ ولی در شب اول قبر، روح به بدن برگردانده میشود تا پاسخ فرشتگان (نکیر و منکر) را بدهد و بعد از آن روح از بدن جدا میگردد، ولی با بدن ارتباط دارد؛ لذا انسانی که میمیرد، میشنود و کسی بالای قبرش سلام بدهد، پاسخ او را میدهد.
یکی از بدترین فتنههایی که در جامعه اسلامی رخ داد و باعث انشقاق جامعه اسلامی شد، فتنه خوارج است؛ این گروه فهم نادرستی از دین ارائه دادند که منجر به تکفیر مسلمانان و قرار دادن ایشان در مقابلشان شد، دقیقا شبیه چیزی که امروز وهابیت گرفتار آن شده است و با تکفیرهای بیجا مسلمانان را در مقابل خود قرار داده است.
زیباسازی معابر و اماکن عمومی، حتی منازل، امری طبیعی است که هر ذائقه و طبعی میپذیرد و چه جلوههایی زیباتر از نامهای مقدس همچون نام الله و یا نام رسول الله (صلیاللهعلیهوآله) که علاوه بر زیبایی خاص خودش، تبلیغ اسلام نیز هست، افزون بر اینکه نوعی تبرکجویی به اسماء نیز بهشمار میرود.
برخلاف وهابیون که تبرکجویی به قبور اولیاء الهی را ممنوع اعلام کردهاند، مرحوم کاشف الغطاء (رحمهاللهعلیه) ادله متعددی را در کتاب «منهج الرشاد لمن اراد السداد» بیان میکند که بهواسطه تمسک به آن ادله، میتوان مشروعیت تبرک جستن به قبور اشخاص صالح را اثبات کرد.
علم آموزی و یادگیری دانش، حق هر انسانی است، اعم از اینکه زن یا مرد باشد و ما نمیتوانیم با سلیقه و افکار شخصی خود گروهی را جواز یادگیری علم بدهیم و گروهی را منع کنیم و این همان چیزی است که امروزه وهابیها علیه زنان جامعه انجام میدهند و ایشان را از یادگیری بسیاری از علوم که نیاز جامعه بوده محروم میکنند.
دعا در کنار قبور اولیاء الهی و تبرک جویی به قبور ایشان امری جایز است که در شرع، مستندات زیادی برای آن وارد شده است و این امر در بین مسلمانان رایج بوده و هست؛ در این بین وهابیت با شرک خواندن این مساله کسانیکه این کار را انجام میدهند قبوری (قبر پرست) مینامند که به اعتقاد ایشان، این افراد مشرک هستند.
برخی از وهابیها در فضای مجازی ادعا میکنند که مشرکین از خود خدا درخواست حاجت داشتند و بتها فقط واسطه بودند و آنها دچار شرک ربوبی نبودند، درحالیکه با مراجعه به آیات مشخص میگردد، آنها بتها را بهخاطر خود بت عبادت میکردند و از خود بت رزق، نصرت و عزت میخواستند.
یکی از اختلافات مسلمانان (اعم از شیعه و اهل تسنن) با وهابیت تکفیری این است که وهابیت قائل هستند مشرکین دارای توحید ربوبی بودند ولی مسلمانان میگویند مشرکین علاوه بر شرک الوهی (عبودی) دارای شرک ربوبی هم بودند؛ چنانچه آیات قران دلالت بر آن دارد که پیامبران مردم را به توحید ربوبی هم دعوت میکردند.
تبرک، امری مشروع است که طلب برکت خدا بهواسطه شخص یا مکان مقدسی است، مشروعیت آن ثابت شده و همه مسلمانان بر آن اذعان دارند، و آنچه را که امروزه وهابیت ادعای آن را دارد و مردم را از تبرکجویی باز میدارد، بیدلیل است.
شیخ جعفر کاشف الغطاء (رحمهاللهعلیه) میگوید: طبق نقل محدثین، پیامبراکرم (صلیاللهعلیهوآله)، صحابه و تابعین، بارها به غیر الله قسم خوردهاند و مسلمانی که به غیر الله قسم میخورد، صرفاً به جهت تاکید بر مطلب مورد ادعایش این قسم را به زبان آورده، پس قسم به غیر الله را نمیتوان از اسباب شرک تلقی کرد، مگر آنکه توام با اعتقاد به الوهیت و ربوبیت غیر الله باشد.
قدرت خداوند نامحدود بوده و خداوند میتواند شمهای از قدرت خود را به برخی از بندگان بدهد، همانگونه به برخی از انبیاء و اولیاء داده است و ایشان به اذن خداوند مردگان را زنده میکردند و یا باد، کوه و جنیان و... به تسخیرشان درآمده بودند، حتی آنگونه که در روایات وارد شده است خداوند میتواند به برخی بندگان اذن دهد تا «کن فیکون» کنند.