یحیی بن معین
ماه هیچگاه پشت ابر باقی نمی‌ماند. کنایه از اینکه هر کارخطایی بالاخره یک روز هویدا می‌شود و گریبان‌گیر مدعیان دروغین می‌شود. غلیان و فضیلت تراشان گاه به گونه‌ای عمل می‌کنند که کذب گفتارشان مثال همین ضرب المثل‌هاست.
از جمله اشکالاتی که به مذهب شیعه و پیروان آن گرفته می‌شود، تهمت غلو نمودن نسبت به امامان و بزرگان ایشان است. این در حالی است که استناد شیعیان برای بزرگ خواندن امیرالمومنین (علیه‌السلام) استناد به آیات قرآن مجید مانند بخشش در حال رکوع است.
وهابیان سخنان خود را در مورد ابوزرعه رازی فراموش کرده و شیعه را به غلو در حق امامان خود متهم می‌کنند. یکی از مصادیق بارز و روشن غلو، اعتقادات و سخنان وهابیان در مورد ابوزرعه رازی است. از جمله اینکه ابوالعباس مرادی میگوید: ابوزرعه را در خواب دیدم و از وضعیت وی پرسیدم. پاسخ داد: خداوند را ملاقات کردم.
وهابیان سخنان خود را در مورد ابوزرعه رازی فراموش کرده و شیعه را به غلو در حق امامان خود متهم می‌کنند. از جمله اینکه می‌گویند محمد بن مسلم بن واره ابوزرعه رازی را در خواب دید و از وضعیت او سؤال کرد. ابوزرعه پس از حمد خدا پاسخ داد: خداوند به ملائکه دستور داد من را در بهشت نزد سفیان ثوری، مالک و احمد بن حنبل ببرند.
وهابیان سخنان خود را در مورد یحیی بن معین فراموش کرده و شیعه را به غلو در حق امامان خود متهم می‌کنند. از جمله اینکه وهابیان می‌گویند: پیامبر به خواب یحیی بن معین آمد و فرمود: ای ابازکریا! چرا از کنار مدینه می‌روی؟ از همجواری من ناراحتی؟ سپس یحیی بن معین سه روز به مدینه رفت و پس از سه روز از دنیا رفت.
وهابیان سخنان خود را در مورد یحیی بن معین فراموش کرده و شیعه را به غلو در حق امامان خود متهم می‌کنند. از جمله اینکه ابراهیم حربی میگوید: بشر بن حارث را در خواب دیدم از او پرسیدم: یحیی بن معین و احمد بن حنبل چه کار کردند؟ گفت: آن دو خداوند را زیارت کرده و خداوند با غذاهای بهشتی از آنان پذیرایی کرده است.
یحیی بن معین یکی دیگر از معاصرین احمد بن حنبل می‌باشد که قبل از احمد بن حنبل از دنیا رفته است. ذهبی سلفی وی را متمایل به ابوحنیفه و حنفی می‌داند اما وهابیون او را در شمار شاگردان احمد بن حنبل به‌شمار آورده و در معرفی او نیز به غلو پرداخته‌اند. از جمله اینکه می‌گویند: هر حدیثی که یحیی بن معین آن را نشناسد و تأیید نکند، حدیث نیست.