گریه

از شاخصههای فرقهی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابنتیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانتآمیز نسبت به اهلبیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سیدالشهداء نیز تعبیرات زشت و زنندهای به کار بردهاند.

از شاخصههای فرقهی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابنتیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانتآمیز نسبت به اهلبیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سیدالشهداء نیز تعبیرات زشت و زنندهای به کار بردهاند.

با ممنوعیت نقل احادیث نبوی رفته رفته کمبود سخنان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و سیره عملی آن حضرت به وضوح در جامعه اسلامی مشاهده شد و مردم به این احساس رسیدند که با فاصله گرفتن از روایات آن حضرت دچار بدعت در دین شدند و با از بین رفتن گنجینه عظیم روایات نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) بدعتگران چارهای جز افسوس و گریه ماتم بر این فقدان بزرگ نداشتند.

یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد میکنند، اینکه در زمان پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت، عزاداری سابقهای نداشته است؛ بلکه شیعیان عزاداری را مرسوم کردهاند. این در حالی است که معصومین در عزای امام حسین گریه میکردند. در روایتی آمده است که حضرت فاطمه برای مصیبت امام حسین چنان گریه کرد که فرشتگان به گریه افتادند.

دشمنان مکتب تشیع میگویند: در زمان پیامبر و اهل بیت، فرهنگی به نام عزاداری برای اباعبدالله الحسین مطرح نبوده است و این شیعیان هستند که عزاداری را مرسوم کردهاند. در پاسخ میگوییم فرهنگ عزاداری در کتابهای حدیثی شیعه به قدری نقل شده است که به جرأت میتوان ادعای تواتر کرد. حتی پیامبر گرامی اسلام نیز عزاداری کرده است.

آیا می دانستید ، عایشه ، حدیثی را که وهابیون آن را دستاویزی برای حکم به شرک و کفر سایر مسلمین به خاطر انجام اموری چون زیارت قبور و گریه بر مردگان،قرار داده اند، خطا و از اشتباهات عمر میداند.