سگ، گراز، گاومیش، گرگ، روباه، کرکس، جغد، موش، شتر کوچک، گورخر، کرم خاکی، پشمالو، کچل و...! این‌ها در فرهنگ هخامنشی فحش نبود. بلکه نام‌هایی بود که پارسیان در آن دوره روی فرزندان خود می‌گذاشتند. (والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، تهران: نشر ماهی، 1392، ص 391).