مظلوم نمایی
مبلّغان بهائی در تلاشند تا ظلم‌های (ادعایی) وارده به بهائیان را به مظلومیت امام حسین (علیه السلام) تشبیه نمایند. این در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائیت که بهائیان وی را رجعت حسینی معرفی می‌نمودند، به قدری جنایت نمود که برخی بابیان به طعنه می‌خواندند: «اگر حسینعلی (بهاء) مظهر حسین ابن علی است/ هزار رحمت بر روان پاک یزید».
تشکیلات بهائیت از آن جهت که قادر به تبلیغ علنی فرقه‌ی خود در ایران نیست، جهان مجازی را به عنوان مکانی بدون مرز، برای فعالیت خود انتخاب کرده است. از این‌رو بهائیت، چهارچوب‌های مشخصی نظیر تبلیغ، مظلوم‌نمایی، فرار از واقعیت و انکار حقایق تاریخی (که ماهیت استعماری این فرقه را آشکار می‌سازد) را در دستور کار خود قرار داده است.
شگرد مظلوم نمایی و مسبوق به سابقه‌ی بهائیت، پس از شکل‌گیری انقلاب اسلامی، به صورت جدی‌تری دنبال می‌شود. در این راستا تشکیلات بهائیت، یکی از عوامل تبعیض علیه بهائیان را دستگیری اعتقادی آنان معرفی می‌کنند. از این‌رو جناب «محسنی اژه‌ای» سخنگوی قوه‌ی قضائیه، صراحتاً هرگونه بازداشت اعتقادی افراد را رد می‌کند.
یکی از شگردهای تبلیغی بهائیت، ابراز مظلوم‌نمایی است. این شگرد هم‌چنان که در گزارش‌های ساواک و شهربانی می‌خوانیم، بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز شگرد مظلوم‌نمایی، در مقیاسی گسترده‌تر و در سطح بین‌المللی، برای سرکوب نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، توسط این فرقه به کار گرفته می‌شود.