محبت
حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه: همین که صاحب فرزندی شایسته شُدید، مهر زنتان را از دل بیرون کنید! تا مبادا در دام فریب و دسیسههای زن گرفتار شوید، چه اینکه بهترین نوع محبت و پیوند، پیوند و محبتی است که از طریق خونی و نَسَبی بین دو نفر برقرار است. (نه پیوندی که از طریق ازدواج پدید بیاید).
فرقه اهل حق در کلام خود به حضرت علی (ع) اظهار محبت میکنند ولی بسیاری از آموزهها و اعمال مذهبی این فرقه با سیره عملی و رهنمودهای آن حضرت بیگانه بوده و حتی گاهی این آموزهها با فرهنگ علوی در تضاد است.
محبت ورزی به خداوند نشانه هایی دارد؛ یکی از مهم ترین نشانه های آن که در منابع اهل سنت و شیعه مورد تاکید قرار گرفته است محبت ورزیدن به اولیای الهی و امامان معصوم(ع) است.
آدمی به طور طبیعی و غریزی در دنیا دلبستگیهایی دارد؛ به طور کلی میتوان امیال ودلبستگیها را به این صورت برشمرد: میل به شهوات؛ میل به طعام؛ میل به مال؛ میل به فرزندان؛ میل به خلود؛ میل به جاه و مقام، که این دلبستگی از امیال دیگر شدیدتر و ضرر آن بیشتر است.
با توجه به انواع متعدد عشق، مشخص میشود که اولا مراد و منظور اشو از عشق، داخل در هیچکدام از اقسام مذکور نیست و حتی آنرا در چارچوب عشق طبیعی حیوانی نیز نمیتوان قرار داد؛ چراکه اهداف ایندو کاملا متمایز و متفاوتند. ثانیا عشق با تمامی انواعش، چنین جایگاهی را ندارد که بتواند هدف غایی انسان بوده یا قطبی جایگزین در برابر خداوند متعال باشد.
طرفداران سقیفه بنیساعده در صدد برقراری رابطهای صمیمی بین خلیفه دوم و حضرت علی(علیه السلام) هستند تا زشتی کار ایشان در مورد غصب خلافت و جانشینی رسولخدا را بپوشانند. آنها گمان میکنند که با جعل برخی از روایات میتوانند وقایع حقیقی تاریخ را کتمان کنند و تاریخ را منحرف کرده و اذهان مردم را از اهلبیت رسولخدا دور کنند.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: قسم به کسی که جانم به دست اوست، ایمان ندارد به من، مگر این که مرا، از فرزند و پدر و مادرش بیشتر دوست داشته باشد» خلیفهی دوم گفت: یا رسول الله (ص) من تو را به جز خودم، از هر چیزی بیشتر دوست دارم. پیامبر (ص) فرمود: بلکه باید من را از خودت نیز بیشتر دوست داشته باشی تا مومن به حساب آیی!
امیر المؤمنین علي (علیه السلام) نقل کرده اند که دیدم بر قائمه (دسته) شمشیر پیامبر این عبارت نوشته شده بود: «پیوند دوستی برقرار کن با کسی که از تو بریده است. حق را بگو، گرچه بر ضرر تو باشد. خوبی کن به کسی که با تو بدی کرده است.» چه عبارات پرمغزی! انسان در اوج قدرت باشد و به خویشتن چنین اندرز دهد؟! به راستی کدامین کسی را در تاریخ میشناسیم که چنین خود را پند دهد؟ آیا جز کسی که...
جسارت کردن به ادیان و خصوصاً پیامبران الهی در همه حال محکوم و مذموم است، و ظاهراً طی چند دهه اخیر با وجود پیشرفتهای دینی و واکاوی در آن در سرتاسر جهان به اصطلاح متمدن، باز شاهد جسارت و هتاکی برخی افراد مغرض و جاهل هستیم، که عمداً باعث خشم تمامی انسانهای دیندار نسبت به پیامبران الهی میشوند، خصوصاً پیامبری که رحمة للعالمین است...
صلوات فرستادن بر نبیّ مکرم اسلام، همواره در بین مسلمانان از امور مستحبی بودهاست که اجر و ثواب بسیاری برای آن ذکر شدهاست. مسلمانان با الهام از آیه کریمه: «اِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا [احزاب/۵۶] همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستند، پس ای کسانیکه ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید و...
ملا صدرا مینویسد: «وجود نبی و امام تنها به جهت این نیست که مردم در اصلاح دین و دنیاشان به آنها نیازمندند؛ اگرچه این جایگاه و اصلاح دین و دنیای مردم نیز ضرورتاً بر وجود پیامبر و امام مترتب میشود. بلکه پیامبر و امام کسانی هستند، که زمین و آسمان با وجود آنها قوام یافته و ساکنان زمین به خاطر وجود آنان به حیات طبیعی خویش ادامه میدهند؛ چرا که وجود پیامبر و امام...
فرستادن صلوات برای رسول گرامی اسلام دستور الهی است. خدای متعال در قرآن بدان تصریح کرده است: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا». روایات اسلامی اهمیّت فوق العاده ای برای صلوات بر پیامبر ذکر کرده، در منابع شیعه و اهل سنّت ثواب و پاداش فوق العادهای برای این عمل ذکر شده، به اندازهای که مایه اعجاب و شگفتی است...
بر خلاف آنچه امروزه علیه اسلام تبلیغ میشود و آنرا دینی خشن معرفی میکنند که به زور شمشیر(!) قلبهای عالمیان را فتح نمود، اسلام واقعی دین مهربانی و مهرورزی و گذشت و بخشش است، حتی به دشمنان! نمونه بارز این کرامت اخلاقی را در سیره رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در فتح مکّه میتوان دید. آنان که ناجوانمردانهترین حملات را علیه اسلام و مسلمین و رسول خدا...