مأمون
يحيی بن اكثم، از امامان و راویان مهم حدیث اهل‌سنت است، که جای خود را در دربار خلفای بنی‌عباس باز کرده بود و چنان خود را به مأمون نشان داده بود که احدی را بر او مقدم نکند. اما یکی از خصوصیات یحیی که در تاریخ مشهور شده است، فساد اخلاقی اوست؛ او با بحث جلوی بعضی دستورات مأمون را می‌گرفت.
يحيی بن اكثم، از امامان و راویان مهم حدیث اهل‌سنت است، در مورد خصوصیات او گفته‌اند: از قوم لوط نیز بدنام‌تر بود؛ به حدی که با دیدن هر جوان خوش‌سیمایی آب از دهانش جاری شده، رعشه بر بدنش افتاده و چشمانش به او خیره می‌گشت! وی در خانه خویش به جز نوجوان خوش‌سیما به خدمت نمی‌گرفت.
از ابن طاووس نقل شده که منكر حادثه مسموم شدن امام رضا توسط مأمون شده و چنین نظری نداشته است؛ ابن طاووس فقط این‌که مأمون خودش زهر را به امام داده است را انکار کرده‌اند، و در این‌که امام زهر خورده و مسموم شده‌اند، تردیدی نداشته‌اند. هم‌چنین عبارت نقل شده در شرح اصول کافی از کشف الغمه نیز صحیح نیست.