علما و تصوف
یکی از راه‌های صوفیه برای تایید فرقه خود و جذب افراد بیشتر، منتسب کردن عارفان و علمای مشهور است تا با صوفی خواندن آنان، به فرقه خود مشروعیت دهند. یکی از این علما امام خمینی (ره) است که صوفیان او را یکی از صوفیان می‌دانند، در حالی که حضرت امام بارها از دراویش بدگویی و آنان را مذمت کردند.
اکثر مریدان صوفی بدون کوچک‌ترین تحقیق و تفحصی هر سخنی را از بزرگان و مشایخ خود می‌پذیرند. به‌عنوان مثال بیشتر مریدان صوفی بسیاری از علمای بزرگ همچون شهید ثانی یا فیض کاشانی و شیخ بهایی را صوفی قلمداد می‌کنند، چون که مشایخ صوفیه این عالمان را صوفی خوانده‌اند. درحالی‌که هر کدام از این عالمان در زمان خود یا صوفیگری را رد کردند یا در رد تصوف کتاب نوشته‌اند.
در ادامه مخالفت اهل‌بیت (ع) با صوفیه، علمای اعصار مختلف در مخالفت با این جریان انحرافی از هیچ تلاشی فروگذار نکرده‌اند. در میان علمای مخالف صوفیه، می‌توان به علمای عهد قاجار اشاره کرد که به جهت عقاید انحرافی صوفیه با ایشان مخالفت می‌کردند.