شیوه جذب در بهائیت
بر خلاف پیامبران الهی که فی نفسه هیچ‌گاه اقدام به نمادسازی برای ادیان الهی نداشته و تنها به دنبال وحدت انسان‌ها تحت لوای بندگی خداوند بوده‌اند، پیشوایان بهائیت همچون گروه‌های سازمانی، به دنبال تشکیلاتی کردن و نمادسازی برای فرقه‌ی خود بوده‌اند. لذا در این مقاله، سعی بر آن داریم تا با نمادهای ساختگی تشکیلات بهائیت آشنا شویم تا مبادا ندانسته، مورد استفاده قرار گیرد.
هیچکدام از ادیان و پیامبران الهی نمادی را به عنوان نشان شریعت خود مطرح نساخته‌اند. چرا که هدف از ارسال پیامبران، ایجاد حس نزدیکی به خداوند و نه نماد و حزب بازی بوده است. این در حالیست که سران بهائیت به دنبال تشکیلاتی کردن فرقه‌ی خود، نمادهایی را طراحی کرده و با تفاسیر و تبلیغاتی جذاب، سعی در ایجاد جاذبه‌های ظاهری برای مخاطبان خود دارند.
فرقه‌ی بهائیت همواره در تلاش بوده تا با سوءاستفاده از جذابیت زن‌ها، اهداف توسعه‌طلبی خود را به پیش برد. از این‌رو، تشکیلات بهائیت تلاش دارد تا از تمام ظرفیت‌های زنان به نفع خویش بهره برده و لذا استفاده از صدای زنان برای رونق بخشیدن به مجالس ماهیانه‌ی بهائی، کمترین استفاده‌ای است که از جنس زن در تبلیغ بهائیت به کار گرفته می‌شود.
بر خلاف تحریم موسیقی مبتذل در ادیان الهی، پیشوایان بهائی برای جذب مردم به فرقه‌ی خود، در مجالس خویش استفاده از موسیقی را حلال و پسندیده می‌دانند. هدفِ استفاده از موسیقی در مجالس بهائی، برای تلقین است. زیرا انسانی که در برابر موسیقی قرار می‌گیرد، احساسات او بر عقلش چیره گشته و با کم شدن قدرت تحلیلش، واردات ذهنی‌اش آسان می‌گردد.