شأن نزول آیات
اهل سنت با استناد به آیه 100 سوره توبه درصدد اثبات عدالت همه صحابه هستند در حالیکه این آیه بر فرض اثبات عدالت، فقط عدالت برخی از صحابه را اثبات میکند.
خداوند متعال میفرماید: «مسلّماً خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدّت از او پیروی کردند، نمود؛ بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها از حقّ منحرف شود سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است.» برخی این آیه را دلالتی برای عدالت صحابه میدانند.
برخی از افراد آیهی 28 سورهی کهف که در آن همراهی پیامبر با برخی از صحابه خواسته شده، را دلالتی بر عدالت صحابه میدانند و میگویند که نزول این آیه مربوط به عدالت صحابه است، اما در کتب خود اهلسنت علت نزول این آیه چیز دیگری آمده است و حتی خداوند برخی از این صحابه را در همین آیه، به دلیل اشتباه و خصلتهای بدشان مذمت هم کرده است.
خداوند متعال در سورهی واقعه، میفرماید: «پیشگامان پیشگامند * آنها مقرّبانند * در باغهای پرنعمت بهشت جای دارند.» برخی با وجود این آیه عدالت صحابه را ثابت میکنند اما با نگاهی به آیات دیگر قرآن و منابع اهل سنت در تفسیر قرآن، ثابت میشود که منظور سبقت گرفتن به خیرات است نه در زمان و مصداق آن در اسلام امیرالمؤمنین میباشد.
وهابیون که همواره با تنگنظری و قصور عقلی، به دنبال نقاط مبهم در روایاتند تا با سوء استفاده از آنها برخورد گزینشی و یکسویه کرده و دشمنی خود با اهلبیت (علیهمالسّلام) و شیعیان را به نمایش گذارند، با استناد به برخی روایات، در تبلیغات گستردهی خود میگویند مهدی شیعه دین جدید آورده و موجب گمراهی مردم میگردد.
خداوند میفرماید: «پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانیکه به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها نیز از او خشنود شدند و باغهایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند.» برخی با استناد به این آیه درصدد اثبات عدالت صحابه هستند، که اینطور نیست.
عطار نیشابوری که معروف به تملّقگویی از بزرگان صوفی است، در مورد سهل تستری مینویسد: وی از محتشمان اهل تصوف بود و او به کار این طائفه بود و در این شیوه مجتهد بود و در وقت خود سلطان طریقت و برهان حق بود. از علمای مشایخ بود و امام عهد و معتبر بود و در ریاضیات و کرامت بی نظیر بود، وی شبانه روز در عبادت بود.
از گذشته تاکنون پیروان مکتب خلفا تلاش فراوانی را در مشروعیت بخشی به خلافت و جانشینی خلفا کرده اند اما پس از آن همه تلاش و کوشش همگی اذعان کردهاند که هیچ نصی از قرآن و روایات نبوی بر افضلیت ابوبکر بر امیرمومنان وجود ندارد لذا به سراغ ادله دیگر چون اجماع و عقل رفتهاند.