دروغ صلح عمومی در بهائیت
عبدالبهاء در حالی اسلام را دین شمشیر و خشونت معرفی کرده که اساساً جهاد در اسلام به منظور دفاع و رفع فتنه تشریع شده است. بعلاوه بهائیتی که علیه اسلام سیاه نمایی و تبلیغ صلح دروغین خود را می کند گویا فراموش کرده که با تفکر و عملکرد خشن خود، روی هر جانی را سفید کرده است!
در حالی که پیامبرخوانده‌ی بهائی، علم پیشوایان الهی را خطاناپذیر و متصل به منبعی الهی دانسته، متون پیشوایان بهائیت دارای اشتباهات فاحشی بوده که سرکردگان بهائیت ناچار به اصلاح آن‌ها شده‌اند. در یک نمونه، پیش‌گویی عبدالبهاء درباره‌ی تحقق صلح عمومی و برپا شدن سلطنت بهائی در سال 1957 میلادی، با عبارات مبهمی جایگزین شده است!
پیشوایان فرقه‌ی بهائیت، صلح عمومی را به عنوان یکی از اختراعات خود معرفی نموده‌اند. این در حالیست که از سویی مبانی این تفکر پیش از تولد پیامبرخوانده‌ی بهائیت مطرح شده و از سویی دیگر تمام ادیان الهی نیز دوری از جنگ‌ها و خونریزیهای بیهوده را تأیید می‌کنند؛ این مسئله به قدری واضح بوده که جناب عبدالبهاء را نیز به اعتراف وا داشته است.
در آخرین نشست «کرسی بهائی برای صلح» در دانشگاه مریلند آمریکا، آثار بهائی عامل از بین بردن نژادپرستی معرفی شد. اما به راستی چگونه این ادعا، با پست دانستن برخی نژادها توسط پیشوایان بهائی سازگار است؟! از طرفی سخنران بهائی با تأکید بر لزوم از بین بردن تبعیض ساختاری نژادی در آمریکا، مهر بطلانی بر ادعای برقراری برابری در این کشور زد.
گروه تروریستی «الاحوازیه» که مورد حمایت لندن و ریاض است، روز شنبه مورخ: 1397/6/31 از پارکی در حاشیه برگزاری رژه نیروهای مسلح ایران در اهواز به سمت مردم تماشاچی تیراندازی کرد. در این میان سرکردگان فرقه‌ی بهائیت که حتی خود را مسئول دفاع از حقوق همجنسبازان در ایران می‌پندارد، در قبال کشتار بی‌رحمانه‌ی ایرانیان سکوت نموده‌اند!
رهبران بهائیت، مدعی بودند که با آمدن آنان، وعده‌ی ادیان الهی در خصوص صلح و عدل جهانی تحقق خواهد یافت. این ادعا در حالیست که تنها چندی پس از ظهور این دو مدعی دروغین، دو جنگ جهانی به وقوع پیوست که حاصل آن، کشته، زخمی و آواره شدن میلیون‌ها نفر بود و با گذشت بیش از 170 سال، بی‌عدالتی و ظلم هرروز در حال گسترش است.
بهائیانی که ادعای صلح دوستی‌شان گوش عالمیان را کَر کرده است، در طول تاریخ به خونریزیهای بسیاری دست زده و جنگ‌های بسیاری را به راه انداخته یا حمایت کرده‌اند. در این راستا می‌توان حمایت‌های بی‌دریغ بهائیان از رژیم غاصب صهیونیستی را برگ تاریکی از جنگ‌طلبی بهائیان دانست.
چندی است که قتل‌عام بی‌رحمانه‌ی مسلمانان در کشور میانمار، توسط بوداییان افراطی و ارتش این کشور شدت گرفته است. اما در این بین، فرقه‌ی بهائیت (که خود را گسترده‌ترین آیین در دنیا پس از مسیحیت می‌داند و بنا به اعتراف منابع بهائی، کشور میانمار رتبه‌ی پانزدهم جمیعتی این فرقه را داراست)؛ در قبال نسل‌کشی مسلمانان این کشور سکوت کرده است!
بهائیت از یک سو خود را یگانه منادی صلح عمومی در جهان معرفی می‌کند و از سویی دیگر برای پیشبرد اهدافش دست به دامن جلادان تاریخ می‌شود. بهائیت خود را حامی صلح معرفی می‌کند اما در قبال جنایاتی که در دنیا، خصوصاً فلسطین رُخ می‌دهد، حتی خم به ابرو نمی‌آورد. آری؛ بهائیان صلح‌جویانی ظالم‌نوازند و صلح دوستانی که ظلم‌ستیز نیستند.