در روایات متعددی است که بهترین دعاها یا در رأس دعاها، استغفار است؛ طلب مغفرت از پروردگار؛ استغفار امثال ما از نوعی از گناهان متعارف و معمولی و گرایش‌های حیوانی است؛ بعضی‌ها استغفارشان از ترک اولی است؛ بعضی ترک اولی هم نمی‌کنند، اما استغفار می‌کنند که این استغفار از قصور ذاتی و طبیعی انسانِ ممکن در قبال عظمت ذات مقدس پروردگار است که این استغفار اولیاء و بزرگان است.

ماه رمضان، ماه خشوع، استغفار، بازگشت به خدا، خودسازی و ماه اخلاق است. رهبر انقلاب می‌فرماید: «یکی از دستاوردهای بزرگ ماه رمضان، توبه و انابه است.» ایشان در فرق بین توبه و انابه فرمودند: «توبه برگشت از راه غلطی که ما با گناهان خود، با غفلت‌های خود، آن راه را رفتیم و معنای انابه این است که توجه به خدای متعال پیدا کنیم برای حال و آینده؛ ... توبه مربوط به گذشته است، انابه مربوط به حال و آینده است.»

فرقه‌ی صوفیه یکی از راههای رسیدن به کمال و فنای در خدا را، توبه واقعی می‌داند، اما توبه‌ای که متصوفه از آن ذکر می‌کند، توبه از یک گناه عمدی است تا با استغفار و توبه همیشگی بر آن گناه بتواند به کمال و مقامات عالیه برسد.