با توجه به ‏این‌که، گرایش به عرفان حقیقی، ریشه در فطرت دارد، بدیهی است که‏ این میل خداجویی در میان پیروان ادیان ‌دیگر نیز وجود داشته باشد. بدین معنا که پیروان سایر ادیان و مذاهب الهی نیز، به دنبال کسب معرفت و شهود باطنی بوده و خداوند متعال را غایت نهایی در تعالیم عرفانی خود بدانند.