بهائیت و صهیونیست
از جنگ غزه بیش از چهار ماه گذشته است. این جنگ حدود صدهزار شهید و زخمی و دو میلیون آواره در 150 کیلومتری مرکز رهبری بهائیت، از خود به جای گذاشته و همچنان تشکیلات بهائیت، سکوت را برگزیده است؛ البته بهائیت در عین حال، سکوت در برابر به رسمیت نشناختن تشکیلات خود در ایران را جایز نمی‌داند!
تشکیلات بهائیت با پشتیبانی آمریکا، این روزها در تلاش است تا با ادعای نقض حقوق بهائیان در ایران (به خاطر دستگیری چند متهم بهائی)، بخشی از فشارهای جامعه جهانی و افکار عمومی را از رژیم کودک‌کش، رفع و به ایران منتقل کند.
یکی از نشانه‌های شباهت و اشتراک بهائیت و صهیونیست، مخفی‌کاری با هدف نفوذ و استیفای اهداف سلطه طلبانه آنها است. از زمان کنفرانس بال در سال ۱۸۹۷م تا سال ۱۹۴۲م، صهیونیست‌ها به جای کلمه «کشور»، عبارت «کانون یهود» را به کار می‌بردند تا حساسیتی ایجاد نشود. بهائیت هم هدف حکومت‌‌خواهی خود را پنهان می‌کند و در پوشش سازمان‌های خیریه و مردم نهاد وارد می‌شود.
بهائیت و صهیونیست، بر خلاف ادیان الهی که پیروی از آنها به وسیله باور قلبی و اقرار زبانی ممکن است، از ساختار تشکیلاتی و سازمانی بهره می‌برند. این دو جریان به وسیله راهکار مشابه، در کشورهای مختلف نفوذ کرده تا در زمان مقتضی، به ملّت‌ها حکمرانی کنند..
در کنار ارتباط‌های پشت پرده رهبران بهائیت با بزرگان صهیونیست و زمینه سازی فکری کوچ فلسطینی‌ها و ایجاد کشور جعلی اسرائیل، پیشوایان بهائیت با نفوذی که در جامعه مسلمان فلسطین (به واسطه مسلمان جا زدن خود) داشتند، زمینه عملی اشغالگری صهیونیست‌ها را فراهم کردند.
یکی از نشانه‌های هماهنگی و همدستی رهبران بهائیت با صهیونیست‌ها در اشغال فلسطین، تلاش برای کوچاندن اختیاری مردم فلسطین از سرزمین مادری‌شان، با تبلیغات منفی علیه این منطقه و یا دعوت به سکوت در مقابل توسعه‌طلبی یهودی‌ها بود.
ارتباط رهبران بهائیت با صهیونیست‌ها به سال‌های پیش از تصرف فلسطین به دست انگلیسی‌ها و تلاش برای ایجاد یک کشور یهودی باز می‌گردد. شواهد تاریخی از ارتباط و همکاری عبدالبهاء با زرسالاران یهودی پرده برمی‌دارد؛ ارتباط‌هایی که بعدها عبدالبهاء، به اسم پیش‌بینی آینده فلسطین، به خورد بهائیان داد.
چرا ظلم ها و محدودیت هایی که باعث شده شهروندان غیریهود در فلسطین شهروند درجه دو به حساب آیند، برای بهائیان وجود ندارد؟! چرا بهائیان مشمول آپارتاید رژیم صهیونیستی نشدند و اگر شدند، چرا تا کنون هیچ صدا یا حرکت اعتراض آمیزی از بهاییان ساکن و بیرون اسرائیل شنیده نشده است؟!
رهبر جنبش انصارالله یمن، در سخنرانی خود، فعالیت بهائیت در یمن را بخشی از جنگ نرم علیه این کشور عنوان کرد. اما مگر بهائیت چه ویژگی خاصی دارد که از تبلیغات آن، به جنگ نرم علیه یمن تعبیر می‌شود؟! فرقه‌ی بهائیت، با ادعای نسخ اسلام و داشتن آموزه‌هایی چون ممنوعیت جهاد و ترک تعصب وطنی، زمینه را برای اشغال آسان یمن فراهم می‌سازد.
کانال تبلیغی بهائیت به نقل از نهاد رهبری بیت العدل، هرگونه تبلیغ شهروندان اسرائیلی توسط بهائیان را ممنوع اعلام کرد. اما به راستی، اگر تبلیغ شهروندان اسرائیلی به خاطر پیروی از قوانین این کشور ممنوع است، پس چرا سرکردگان بهائیت اصرار به گسترش تبلیغ خود در ایران داشته و پیروان خود را سپر بلای این دوگانگی و راحت‌طلبی خود می‌سازند؟!
در یکی از اقدامات ضد ایرانی تشکیلات بهائیت، این تشکیلات تلاش داشت تا جمهوری اسلامی ایران را مسئول بازداشت بهائیان در یمن معرفی کند. حال آن‌که در موردی مشابه، مسئولین یمنی جرم برخی بهائیان بازداشتی در یمن را جاسوسی معرفی کرده‌اند. این‌ها همه در حالیست که بهائیان بر اساس دستور پیشوایانشان از توطئه برعلیه حکومت‌ها منع شده‌اند!
وزیر علوم انتاریو (کانادا)، ضمن تبریک دومیستمین سالگرد تولد پیامبرخوانده‌ی بهائیان، از نقض حقوق بهائیان ایران، ابراز نگرانی کرد. اما جالب است بدانیم اعتراض این مقام کانادایی به وضعیت حقوق بشر در ایران در حالیست که دولت کانادا، بخاطر نقض حقوق بومی‌های این کشور و فروش جنگ‌ابزار به رژیم جنایت‌کار سعودی، به شدت تحت انتقاد قرار دارد.