پیامبرنمای بهائیت، جهانگیر شدن مسلکش و برقراری صلحی عمومی را پس از جنگ های جهانی و دین گریزی مردم دانسته است! اما از آنجا که بهائیت همواره صلح را از جنگ طلبان و سلطه گران استمداد کرده و به چاپلوسی ستمگران پرداخته، وعده صلحش پس از وقوع دو جنگ جهانی همچنان تحقق نیافته است!

عبدالبهاء مدعیست در زمانی که در ایران جنگ و جدال بود، پیامبرخوانده‌ی بهائیت ظهور کرد و ندای صلح سر داد. اما این ادعا در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائی ضمن تهییج پیروانش بر علیه غیربهائیان، رسالت شیطانی خود را در ستیز و جنگ با مخالفینش برشمرده و وعده‌ی جهان‌گشایی و فتح سرزمین‌ها را به پیروانش داده است.