باورهای زرتشتی
در دوران شاهنشاهی ساسانی، فرمانروایان و مردم، برای بارش باران دعا میخواندند.
آرتور کریستنسن، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، تهران: نگاه ، ۱۳۸۴، ص ۱۲۹.
دکتر ژان کلنز (Jean Kellens) ایرانشناس بلژیکی معتقدند که دین زرتشتی و اوستای قدیم، گویای ثنویت است. این ثنویت، نوعی دوگانه انگاری کیهانی بوده و این یعنی صرفاً امری ذهنی نیست، بلکه در آفرینش و جهان هستی جریان دارد. در اوستای قدیم، جهان دو بُن و دومنشأ دارد، نه یک منشأ واحد.
به گفته موبد «مانِکجی نوشیروانجی دهالا» در کتاب «خداشناسی زرتشتی» این ایزد، اصالتی آریایی ندارد. بلکه سامی الاصل است. میدانیکه اقوام سامی، همان عربها همچنین عبرانیان و دیگر اقوام بین النهرینی هستند که همگی عموزادگان یکدیگر شمرده میشوند...