بهائیت تا زمانی یک حرکت را مردمی و خود را ملزم به دفاع از آن می‌داند که در راستای منافعش باشد؛ هر زمان هم که منافع خود را بر خلاف مردم بیند، خود را قانون‌مدار، مطیع حکومت و معترضین را اراذل و اوباش می‌خواند و از سرکوب آنان حمایت می‌کند!

یکی از شبهات مطرح شده این است که اگر خداوند، عالِم بر تمامی امور هست، چه دلیلی دارد که روز قیامت اعضاء و جوارح انسان را شاهد بگیرد؛ در پاسخ باید گفت که وجود گواهان از لحاظ تربیتی بسیار سودمند است؛ اگر انسان بداند گواهان بسیاری شاهد اعمال اویند و در روز قیامت شهادت می‌دهند، چه بسا از کارهای زشت خودداری کند.

استعمارگران برای مقابله با اسلام و آموزه‌های ناب آن، نقشه‌های متعددی را اجرا کردند که از جمله می‌توان به اختلاف افکنى و ایجاد تفرقه و ساخت و حمایت از فرقه‌های افراطی نظیر تشیع لندنی، وهابیت و ... اشاره کرد.

فرهاد ظریف بازیکن سابق والیبال درحالی به حضرت زهرا (ع) جسارت کرد که برخی رسانه‌ها، از بهائی بودن همسر او خبر دادند. اما گذشته از سابقه توهین نوشتاری، گفتاری و عملی فرقه بهائیت؛ توهین به مقدسات دیگر ادیان و مذاهب خصوصاً شیعه، با هدف تخریب، برای بالا بردن خود و بنا کردن نمادهای بهائی روی آن‌ها صورت می‌پذیرد.

قطب خودخوانده دراویش گنابادیه که حتی نزد آن‌ها هم منزلتی ندارد، خود را در جایگاه ناصح و اندیشمند اسلامی دیده و از لزوم حفظ کرامت انسانی بهائیان سخن گفت؛ اما سال‌ها پیش از آنکه صلاحی بخواهد خود را به فرقه ضد اسلامی و ضد ملّی بهائیت گره زند تا مشهور شود، قانون اساسی بر کرامت انسانی پیروان تمامی ادیان الهی و غیرالهی تصریح کرده بود.

عبدالحمید در سخنانش گفته است: «اعتقاد من این است که عالم در رأس کار نرود؛ بگذارید هر کسی تخصصی دارد، او برود. ...» و در کلامی متناقض در همان سخنرانی گفته است: «ولی امر نمی‌تواند امر خدا را تعطیل کند؛ باید در چارچوب شریعت اسلام عمل کند و تار مویی نمی‌تواند از شریعت عبور کند.» ولی نگفته اگر غیر عالم در رأس کار قرار گیرد، چگونه می‌توان به وی گفت که باید در چارچوب شریعت عمل کنی؟!