«احمد صبحی منصور» از چهره‌های شاخص جریان «قرآنیون» با استدلال به بخشی از آیه سوم سوره مبارکه «مائده» می‌نویسد: «خداوند نعمت را بر ما، به واسطه ارزانی داشتن دین اسلام، تمام کرد و این نعمت بزرگ، به واسطه کامل بودن وحی و قرآن است». «صبحی منصور» با مغالطه، به بخشی از آیه استدلال می‌کند که هیچ ارتباطی با مسئله کمال قرآن ندارد و آیه مربوط به اکمال دین است.

از آنجا که تمام تلاش ابن تیمیه در کتاب «منهاج السنة» بر آن است تا به هر قیمتی شده با دلایل اقامه شده از سوی علامه حلّی در کتاب «منهاج الکرامة» مبنی بر ولایت امیرمؤمنان (علیه السّلام) مخالفت نماید، او و دیگر شاگرد مکتبش «ابن کثیر دمشقی» در مورد آیه «اکمال» با نادیده انگاشتن ابتدایی‌ترین شرایط تحقیق و گفتار علمی به روایتی...