آیات قرآن
خداوند متعال میفرماید: «مسلّماً خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدّت از او پیروی کردند، نمود؛ بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها از حقّ منحرف شود سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است.» برخی این آیه را دلالتی برای عدالت صحابه میدانند.
برخی از افراد آیهی 28 سورهی کهف که در آن همراهی پیامبر با برخی از صحابه خواسته شده، را دلالتی بر عدالت صحابه میدانند و میگویند که نزول این آیه مربوط به عدالت صحابه است، اما در کتب خود اهلسنت علت نزول این آیه چیز دیگری آمده است و حتی خداوند برخی از این صحابه را در همین آیه، به دلیل اشتباه و خصلتهای بدشان مذمت هم کرده است.
خداوند متعال در سورهی واقعه، میفرماید: «پیشگامان پیشگامند * آنها مقرّبانند * در باغهای پرنعمت بهشت جای دارند.» برخی با وجود این آیه عدالت صحابه را ثابت میکنند اما با نگاهی به آیات دیگر قرآن و منابع اهل سنت در تفسیر قرآن، ثابت میشود که منظور سبقت گرفتن به خیرات است نه در زمان و مصداق آن در اسلام امیرالمؤمنین میباشد.
یکی از ارکان و پایههای اساسی فقه اهل سنت مبتنی بر لزوم اعتقاد به عدالت صحابه یا به قولی حجیت قول آنهاست. برای عدالت صحابه که منجر به حجیت قول آنها میشود چند دلیل از جمله آیات قرآن کریم، ارائه شده است که در این نوشته نظرات شاطبی در کتاب الموافقات را ذکر خواهیم کرد. وی یکی از علمای اهل سنت در قرن ۸ هجری است. اولین دلیل وی، آیاتی از قرآن کریم...
به گفتهٔ مفسران، آیات ۱۰ و ۱۸ سوره فتح به بیعتی اشاره دارد که زیر درخت انجام شده است.
اهلسنت: ما از برخی آیات قرآن برداشت میکنیم که همه صحابه عادل بودهاند:
عدهای تصور میکنند در رسیدن به معنویت نیازی به آموزههای قرآنی و عقلانی نیست.
در بین دنیا و آخرت، عالم دیگری وجود دارد که به آن برزخ میگویند؛ در برخی آیات قرآن از جمله آیه ۱۰۰ سوره مؤمنون، به صراحت به آن اشاره شده و در آیات بسیاری انتقال از این عالم به عالم دیگری قبل از قیامت مطرح شده است و اگر حیات در آن عالم پذیرفته نشود، خطابات قرآنی به انبیاء پیشین مانند سلام بر آنان و امر قرآن به مؤمنان به صلوات بر پیامبر صلیاللهعلیهوآله و ... بیثمر خواهد بود.
در قرن سوم درباره قرآن، نظریاتی مطرح شد که در آن زمان به فتنهای مبدل گشت؛ عدهای معتقد به خلق و ایجاد قرآن شدند و آن را مخلوق خداوند دانستند و عدهای قرآن را به عنوان یکی از صفات الهی که ازلی بوده، تصور کردند و قرآن حاضر بین مسلمانان را حکایتی که از آن به پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله وحی شده، تلقی کردند و مخالف این نظر را اهلبدعت نامیدند.
بهترین راه رهایی از معنویتها و عرفانهای کاذب، مراجعه به آموزههای قرآن و اسلام ناب است. انسانها با معرفت به آموزههای قرآنی و دینی، از فریبها و نیرنگهای به ظاهر شکیل و جذاب معنویتهای کاذب، در امان خواهند بود.
ساحران و جادوگران در قرآن | خداوند در قرآن کریم کسانی را که به دنبال ارتباط با شیاطین و جنها هستند، به ذلت، خواری و پستی روز افزون وعده داده است. از جمله نمونههای آشکار این افراد، میتوان به جادوگران و ساحران اشاره کرد.
عبدالحمید گفت: «اهلسنت، صحابه را معصوم نمیدانند؛ آنان دچار گناه و لغزش شدهاند، اما در قرآن، هر جا بحث لغزش صحابه شده، بلافاصله، عفو خدا از آنان هم ذکر شده»؛ در حالی که در قرآن برخی صحابه، فاسق، منافق و دنیاطلب خوانده شدهاند و هیچ بخششی هم نسبت به آنان نیامده و این موارد، گناهان بعدی آنان را هم شامل نمیشود.
خداوند میفرماید: «پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانیکه به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها نیز از او خشنود شدند و باغهایی از بهشت برای آنان فراهم ساخته، که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند.» برخی با استناد به این آیه درصدد اثبات عدالت صحابه هستند، که اینطور نیست.