آتش زدن
ابن عبدربّه میگوید: اما آنان که از بیعتِ با ابوبکر سرپیچی کردند، علی علیهالسلام، عبّاس، زبیر و سعد بن عباده بودند؛ امّا علی علیهالسلام، عبّاس و زبیر، در خانه فاطمه سلاماللهعلیها تحصّن کردند تا جایی که ابوبکر، عمر بن خَطّاب را به سراغ آنان فرستاد تا ایشان را از خانه فاطمه سلاماللهعلیها بیرو
هجوم به خانه و تهدید به سوزاندن، مهمترین سند مظلومیت حضرت زهرا (س) است. علمای اهل سنت در منابع خود با اشاره به این اتفاق مهم، از حمله غاصبین خلافت به فرماندهی عمر بن خطاب یاد میکنند. هدف از این تهدید، مجبور کردن امیرالمؤمنین علی (ع) برای بیعت کردن با ابوبکر بوده است.
ابن قُتَیْبَه میگوید: «عمر افراد داخل خانه را تهدید به آتش زدن خانه میکرد که با اعتراض مردم مواجه شد، مردم گفتند: ای اباحفص! فاطمه سلاماللهعلیها در خانه است، ولی خلیفه دوم گفت: هرچند فاطمه داخل خانه باشد، من این کار را خواهم کرد.»
الإمامة والسياسة، ابن قتیبه دینوری، ص30.
بلاذُری میگوید: «ابوبكر سراغ علی علیهالسلام فرستاد تا بیعت بگیرد و او بیعت نكرد. عمر با آتش آمد و فاطمه سلاماللهعلیها او را بر آستانه درب دید. فاطمه فرمود: پسر خَطّاب! آیا تو دربِ خانهام را به آتش میكشی؟! عمر گفت: آری!»
أنساب الأشراف، بلاذری، ج2، ص268.
ابن شَحْنه میگوید: عمر سوی خانه علی آمد تا خانه را با اهلش بسوزاند.
روضة المناظر، ابن شَحْنه، ص18.
مقاله: «شهادت حضرت زهرا (سلاماللهعلیها)»