پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نزدیک خیبر، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سر بر زانوی حضرت علی علیه‌السلام به خواب رفت و نماز عصر ایشان قضا شد. با دعای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، خورشید پس از غروب دوباره بالا آمد تا حضرت علی علیه‌السلام نماز خود را بخواند. این واقعه، معجزه‌ای الهی است.

بسیاری از علمای اهل‌سنت نیز این حدیث را معتبر دانسته‌اند؛ به عنوان مثال:

بَدرالدین عِینی، حدیث ردالشمس را از بزرگترین نشانه‌های نبوت می‌داند و تضعیف آن را نمی‌پذیرد.

قُرطُبی هم معتقد است، اگر بازگشت خورشید فایده‌ای نداشت، هرگز بازگردانده نمی‌شد.

قاضی عَیاض هم هر دو حدیث نقل شده درباره ردالشمس را صحیح می‌شمرد و راویان آن را مورد اعتماد می‌داند.

مَناوی هم می‌گوید عالمی که حدیث ردالشمس را جعلی می‌داند، اشتباه کرده است.

هِیثَمی هم حدیث ردالشمس را کرامتی آشکار برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام دانسته و سخن منکرین این فضیلت را رد می‌کند.

حَضرَمی شافعی هم حدیث ردالشمس را با دو سند صحیح، نقل می‌کند.

سیوطی حدیث ردالشمس را با سندهایی که برخی از آنها، شرط صحیح بخاری را دارند، نقل می‌کند.

این تأییدها نشان می‌دهد که واقعه ردالشمس، مورد قبول و استناد جمعی از علمای اهل‌سنت نیز بوده است.