پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از روزهایی که علمای اهل‌سنت، روزه گرفتن در آن روز را حرام می‌دانند، روزه روز سی‌ام ماه شعبان است که شب قبل آن، هلال ماه دیده نشده باشد؛ می‌گویند چون این روز ثابت نشده که ماه رمضان شروع شده، نباید روزه گرفت.

آن‌ها به روایتی از عمار یاسر استناد می‌کنند که گفت: «هر کس روزی را که مردم در رمضان بودن آن شک دارند، روزه بگیرد، از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سرپیچی کرده است».

یا ماجرایی را نقل می‌کنند که شخصی در یوم الشک، پیش عکرمه آمد و عکرمه داشت غذا می‌خورد؛ تعارف کرد، آن شخص گفت: روزه‌ام. عکرمه او رو قسم داد که افطار کند. آن شخص از عکرمه پرسید: روایت خاصی داری که من را قسم دادی روزه‌ام را بخورم.

عکرمه گفت: از ابن‌عباس شنیدم که می‌گفت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «با دیدن هلال رمضان، روزه بگیرید و با دیدن هلال شوال افطار کنید؛ اگر ابری مانع دیدن هلال ماه رمضان شد، شعبان را 30 روز قرار بدهید و در استقبال ماه رمضان روزه نگیرید و روزی از شعبان را به ماه رمضان متصل نکنید».

حکم حرام بودن روزه یوم الشک، خلاف روش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ ام سلمه نقل می‌کند که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله همه ماه شعبان را روزه می‌گرفت و این ماه را به ماه رمضان متصل می‌کرد. عایشه هم وصل کردن روزه شعبان به رمضان را توسط پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بیان کرده است؛ شاید حرمت روزه یوم الشک، به نیت روزه رمضان باشد، ولی روزه این روز، مطلقاً حرام نیست.