جریان تشیع انگلیسی مدعی هستند که اگر اجرای حدود الهی موجب بدبینی به دین شود، باید متوقف گردد. اما در عین حال، قمه‌زنی که به مراتب بیشتر از اجرای حدود، موجب ایجاد تصویری منفی از تشیع و بدبینی نسبت به آن می‌شود را نه تنها منع نمی‌کنند، بلکه آن را به بهانه احیای شعائر حسینی واجب میدانند.
 این دوگانگی  در رفتار  پیروان جریان تشیع انگلیسی، این سوال را مطرح می‌کند که چرا رفتاری که به وضوح موجب وهن مذهب می‌شود را به بهانه های مختلف واجب میدانند، اما اجرای حدود الهی که قوام جامعه وابسته به آن است را  به چالش میکشند؟