پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابی‌ها می‌گویند در ماجرای حمله به خانه عثمان با آن داستان معروف، صبر کردن او در مقابل مهاجمینی که می‌خواستند او را بکشند و حتی به همسرش جسارت کردند [1] را یکی از بزرگ‌ترین فضیلت‌های این  خلیفه بر می‌شمرند.

مثلاً ابن‌تیمیه با آب و تاب در کتابش می‌نویسد: «به تواتر مشخص است که عثمان اصلاً اهل جنگ و خونریزی نبوده و در مقابل کسانی که به او فحش و ناسزا گفته‌اند، صبور بوده!
ابن‌تیمیه در ادامه می‌گوید: حتی عثمان از نقشه قتل خودش اطلاع داشته و با این حال، جلوی جنگیدن طرفدارانش با مخالفین خود را گرفته است. به خاطر همین، بزرگ‌ترین فضیلت عثمان، صبر او است.[2]

اما وقتی که شیعیان می‌گویند که در ماجرای تلخ هجوم به خانه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، به دستور پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، امیرالمؤمنین علیه‌السلام باید صبر می‌کردند، شما وهابیون می‌گویید: مگر حضرت علی علیه‌السلام شجاع نبوده؟ چرا صبر کرده است؟
علمای وهابی! حالا شما بگویید! چرا هنگامی که نوبت به فضائل عثمان می‌شود، به خاطر صبر او در مقابل مهاجمین، نمی‌گویید که می‌ترسید؟ اما هنگامی که نوبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌شود، می‌گویید مگر علی علیه‌السلام می‌ترسید؟ چرا صبر کردن عثمان را فضیلت می‌دانید، اما صبر امیرالمؤمنین علیه‌السلام را فضیلت نمی‌دانید؟

پی‌نوشت:
1- ابن أثير، الكامل في التاريخ، ج 3، ص 68، دار الكتب العلمية - بيروت، چاپ دوم، 1415هـ ق. «وجاء سودان ليضربه فأكبت عليه امرأته واتقت السيف ... »
2- ابن تيمية، منهاج السنة، ج 6، ص 286، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، چاپ اول، 1406 هـ - 1986 م «َمِنَ الْمَعْلُومِ بِالتَّوَاتُرِ أَنَّ عُثْمَانَ كَانَ مِنْ أَكَفِّ النَّاسِ ...»

محمدجواد مهریار