پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در بین جوامع مختلف، نامگذاری ایام به نام اشخاص، گروه ها و اصناف خاص، از گذشته به علل مختلف مرسوم بوده است و در جمهوری اسلامی ایران نیز این نامگذاری‌ها مرسوم بوده و پیوند و ارتباطی با مناسبت های اسلامی و اجتماعی... داشته است.

جریان‌های انحرافی نیز از این شگرد برای ترویج افکار و آداب خویش استفاده نموده‌اند. از جمله فرقه صوفیه سلطان علیشاهی (گنابادی) از این شگرد استفاده نموده است. نورعلی تابنده قطب سابق این فرقه که بخاطر مسائل فرقه‌ای دم از مخالفت با سیاست و عدم ورود به سیاست می‌زد ولی شخصیتی کاملاً سیاسی بود، به دنبال تحصن عده ای از دراویش گنابادی در مقابل مجلس شورای اسلامی در تاریخ سوم اسفند ماه 1387، این روز را که مصادف با سالروز کودتای انگلیسی بود را به نام روز درویش نام‌گذاری کرد. مشی سیاسی نورعلی تابنده قبل و بعد از انقلاب اسلامی نشان دهنده این مسئله است که انتخاب این روز به نام درویش نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن خط و مشی سیاسی او باشد.

نورعلی تابنده(قطب سابق فرقه سلطانعلیشاهی) که مدعی شیعی بودن فرقه صوفیه سلطانعلیشاهی است و نسبت به امیرالمؤمنین(علیه السلام)  اظهار ارادت می نماید باید سوال کرد که  چرا روز 13 رجب که روز میلاد آن حضرت(علیه السلام) است  را به عنوان روز درویش تعین ننموده است؟ انتخاب روز سوم اسفند به نام روز درویش نه تنها هیچ پشتوانه دینی و عرفانی نداشته بلکه هیچ تناسبی نیز با مسلک تصوف نداشته و حتی روز ولادت هیچ یک از بزرگان صوفیه همچون مولوی، شمس و حتی شاه نعمت الله ولی و یا اقطاب گنابادی نیز نمی‌باشد.

روز سوم اسفند سالروز یکی از مهم ترین وقایع، در تاریخ ایران است. این روز مصادف است با کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ رضاشاه که دولت انگلیس به دلایلی چند همچون تصویب نشدن قرارداد ۱۹۱۹ در مجلس، جلوگیری از نفوذ روسیه کمونیستی در ایران و حفظ منافع خود در هندوستان، نقش اصلی را در آن ایفا کرد. دولت انگلیس ابتدا سید ضیاءالدین طباطبایی را به عنوان مهره اصلی در نظر گرفت و مقدمات کودتا را با مشورت و مذاکره با وی فراهم آورد. سپس رضا میرپنج را به عنوان فرمانده قزاق‌ها انتخاب کرد. سرانجام در سحرگاه سوم اسفند ۱۲۹۹، قزاق‌ها به فرماندهی رضاخان میرپنج وارد تهران شدند و با مختصر زد و خوردی با ژاندارمری، تهران را بر اساس تبانی‌های قبلی تصرف کردند. سپس کودتاچیان تصمیم‌های بعدی خود را مثل انتشار اعلامیه‌هایی با مضمون اعلام حکومت نظامی، دستگیری افراد مورد نظر، لغو ظاهری قرارداد ۱۹۱۹ و... به اجرا در آوردند.

انتخاب این روز به نام روز درویش و عملکردهای این فرقه در سالهای اخیر، نمایانگر این مطلب است که عدم دخالت دارویش در سیاست که بارها نورعلی تابنده ادعای آن را داشت، شگردی برای پوشاندن چهره‌ی سیاسی او بوده است. در نتیجه تعیین این روز به نام درویش نه تنها جنبه دینی و عرفانی نداشته است بلکه جنبه کاملاً سیاسی برای برداشتی فرقه ای داشته است.