پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مولوی عبدالحمید بیش از سه ماه است که هر هفته علیه نظام جمهوری اسلامی ایران اعتراضات شدیدی را مطرح می‌کند؛ چند شبکه ماهواره‌ای با پخش خطبه‌های نماز جمعه او به صورت مستقیم، سعی در تأثیرگذاری این انتقادات بر خروش و قیام مخالفان داشته باشند؛ آن شبکه‌ها پس از سخنان عبدالحمید آن را قطعه قطعه کرده و نکات مهم سخنان او را با کارشناسان به بحث می‌پردازند؛ یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای وهابی در تحلیل سخنان عبدالحمید، انتقادات این هفته او را تندتر از هفته‌های سابق ارزیابی کرده و به این نتیجه رسیده است که دیگر نظام نمی‌تواند با او برخوردی داشته باشد. (در حالی که این طور نیست و عبدالحمید در چرخه‌ای افتاده که نمی‌تواند از این مواضع عقب نشینی کند و عده‌ای از مخالفین نظام در داخل و خارج از کشور از او توقع ایستادگی دارند.)

وی در نمازجمعه این هفته گفت: «ملت مشکل دارد، مشکلات فراوانی سر راه وجود دارد که دست به اعتراض زده و بیش از صد روز است که هنوز هم ادامه دارد. شما زندان کردید؛ اعدام کردید؛ هنوز مشکل حل نشده. با اعدام و زندانی و احکام سنگین، مشکلات حل نمی‌شود. حرف مردم را گوش کنید.
بیش از سه ماه از اعتراضات سراسری گذشته و همه می‌دانند که مشکلات زیادی در کشور وجود دارد؛ هیچ انسانی این همه مشکلات را برای دیگران به جان نمی‌خرد؛ مشکلات زیادی سراسر کشور را فراگرفته و روز به روز بیشتر می‌شود.»
یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای وهابی نیز با پخش ترانه‌های بلوچی در تحریک اهل سنت ایران هستند و آنان را دعوت به قیام می‌کنند. همچنین در بالای صفحه نمایش شبکه، روزشمار قرار داده و عدد 113 روز قیام کبیر ایران قرار داده‌اند.

نکاتی که مخاطبین این شبکه‌ها در مورد این جریان سازی‌ها باید توجه کنند، این است که این قیامی که از آن یاد شده، اغتشاشی بود که بیش از دو ماه است که خبری از آن نیست و تنها پس از سخنرانی عبدالحمید و گرگیج، افرادی که توسط سخنان این دو تحریک شده‌اند، به شعارهای هنجارشکنانه می‌پردازند.
اکنون مردم در حال زندگی و کار خود بوده و ناراحت از دست اغتشاشگرانی هستند که مدتی اوضاع بازار را به هم ریختند و به مردم ضربه زدند و نظام نیز در مرحله بررسی اتهامات دستگیر شده‌های این اغتشاشات است و با دقت و مدارا عمل می‌‌کند که به کسی ظلمی نشود و فردی که هنوز در هیجانات است، هیجانش فرو نشیند و نادم شود تا توان آزادیش به وجود آید.

این انقلاب کبیر ایران، خاطره‌ای است که به اندازه روزشمار این شبکه‌ها از آغاز آن گذشته و هر هفته در زاهدان برای آن یادبود می‌گیرند. گردانندگان این شبکه‌ها که فلسفه وجودی‌شان، مبارزه با نظام اسلامی است، خود می‌دانند که این نظام به حدی مقتدر است که این اغتشاشات در برابر آن همانند خاموش کردن خورشید با فوت کردن است. «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (صف/8) آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولی خدا نور خود را کامل می‌کند؛ هر چند کافران خوش نداشته باشند!»
آنان همین قدر که نظام را به این قضایا مشغول کنند، برایشان کافی است. به همین اندازه که دولت به جای مدیریت مشکلات، سرگرم اغتشاشات شود و از حل مشکلات و پیشرفت عقب بیفتد، به هدف رسیده‌اند.