عبدالحمید و حقوق زنان

  • 1401/10/11 - 18:06
عبدالحمید در سخنرانی نمازجمعه هر هفته دست به انتقاد از نظام اسلامی می زند. وی در این هفته، با پرداختن به حقوق زنان در جهت مخالفت با نظام اسلامی و خوشایند دیگر اعتشاشگران، سخنانی بیان کرده که عملکرد و سخنان خودش برخلاف این گفته‌هاست؛ او باید پیشنهاد خود را به کشورهای دوستش (افغانستان و عربستان) توصیه کند که حقوق زنان در آن کشورها رعایت نمی‌شود.
عبدالحمید و حقوق زنان

.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید بیش از سه ماه است که هر هفته در آتش اغتشاشات می دمد و در موقعیتی قرار گرفته که از او انتظار دارند که در سخنرانی نمازجمعه هر هفته دست به انتقاد از نظام اسلامی بزند (البته گاهی در میان هفته نیز با یک توییت جنجالی، شوک دیگری به افکار موافقین خود می‌دهد.) این هفته نیز توقع مخاطبین خود را برآورده کرد و همان انتقادات تکراری خود را با بیان دیگری مطرح کرد. چند هفته است که رسانه‌های وهابی برای پوشش این سخنرانی‌ها به خط شده و خطبه‌های او را به طور مستقیم پخش می‌کنند. پس از آن سخنان او را تقطیع کرده و قسمت‌هایی که انتقاد صریح‌تر به حکومت اسلامی مطرح شده را منتشر می کنند و از افرادی به عنوان کارشناس برای تحلیل سخنان او به صورت تلفنی استفاده می‌کنند.

یکی از انتقادات وی در این هفته، پرداختن به حقوق زنان است؛ وی بر خلاف تمام حکومت های اهل سنت در دنیا، فقط به جهت مخالفت با نظام اسلامی و خوشایند دیگر مخالفین جمهوری اسلامی، سخنانی در این زمینه بیان کرده که قابلیت نقد دارد.

وی گفته است: «برخی حاضرند کسی به زنشان و دخترشان چیزی نگوید؛ زنان احترام دارند، در ایران برخی از زنان را به زندان می‌اندازند؛ اگر کار دست من بود یکی از زنان را به زندان نمی‌انداختم، مگر اینکه زنی قتل و جنایت کرده باشد و جرمی کرده باشد که قابل بخشش نباشد. اگر کسی چیزی گفته یا شعاری داده یا روسری برداشته نباید به زندان افکند.»

این سخنان جالب و زیباست، اگر ندانیم چه کسی گفته و برای چه چیزی گفته است؛ ولی اگر بدانیم قائل آن عبدالحمید است و برای رهبری اغتشاشگران علیه جمهوری اسلامی چنین سخنانی گفته است، (وقتی می‌گوید اگر کار دست من بود، یعنی ای اغتشاشگر! ای کسی که نظام اسلامی را قبول نداری! اگر نظام برگردد و من رهبر شوم، نظرم درباره زنان چنین است.) در پاسخ به این سخنان می‌توان گفت:
عملکرد عبدالحمید و سخنان وی درباره زنان می‌تواند ملاک شناخت شما و نظرتان باشد. عبدالحمید در سخنانی گفته است: «پوشاندن دست‌ها برای زنان واجب است. دایره و محدوده کار زن، فقط خانه است. پوشاندن صورت با برقع (پوشیه) برای زنان واجب است، به شکلی که نهایتاً فقط یک یا دو چشم پیدا باشد. تعلیم و آموزش برای زنان فقط در صورت ضرورت و در صورت تفکیک جنسیتی و با استاد زن جایز است. باید در کلاس درس (در صورت عدم تفکیک جنسیتی) حصار و دیوار بکشید و طرف زنان، شیشه‌‌ای که یک طرف دید دارد (شیشه رفلکس یک طرفه) نصب کنید. شنیدن صدای زن (حتی سخنرانی) از تلویزیون و رادیو و ضبط صوت برای مردان حرام است.»(1)

جناب عبدالحمید! آیا واقعاً سوزاندن روسری از طرف کسانی که اعتقادی به حجاب ندارند، به خاطر تبعیض است؟ اگر زن تهرانی حس تبعیض دارد، وای به حال زن بلوچ! ظلمی که بر زنان بلوچ می‌رود در استان های دیگر چنین نیست؛ هیچ جای ایران به‌ اندازه بلوچستان زن‌ها در محرومیت و حاشیه نگاه داشته نشده‌اند و اتفاقاً این امر بر خلاف خواست جمهوری اسلامی است!
کلام شما بسیار عالی است، می‌توانید به عنوان پیشنهاد به کشورهای دوست خود (افغانستان و عربستان) توصیه کنید که زنان مظلوم این کشورها را از ظلم زیاد برهانید. در کشور افغانستان، زنان از حق تحصیل بی بهره‌اند و در عربستان زنان به جرم یک توییت علیه حکومت، به 15 سال زندان محکوم می‌شوند.

پی‌نوشت:
1. همشهری آنلاین، کلیپ «فتواهای مولوی عبدالحمید درباره پوشش زنان؛ صورت زن عورت است و ... | شنیدن صدای زن چه حکمی دارد؟ | در کلاس مختلط بین زنان و مردان دیوار بکشید»، ۲۱ آبان ۱۴۰۱.
جهت اطلاع بیشتر از نظرات عبدالحمید و احناف در مورد زنان، تعلیم و حجاب زنان و ... به کلیپ زیر مراجعه فرمایید:
آپارات، «مولوی عبدالحمید زنان جامعه را موجود درجه چهار می داند»

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.