پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در قسمت پیشین، فقراتی از کتاب تنخ یهودیت که از قتل ‌عام ‌های وحشتناک در جنگهای بنی ‌اسرائیل با اقوام مختلف گزارش داده است، ذکر شد. این فقرات، پیامدهای منفی دارد که در ادامه به دو مورد آن اشاره می‌شود:

مورد اول: نسبتهای ناروا به پیامبران:
این فقرات توراتی، آمیخته با نسبتهای ناروا نظیر کودک کشی، بی رحمی به پیران و زنان و آسیب زدن به محیط زیست و حتی نابودی چارپایان، به پیامبران (علیهم‌السلام) است. همین مطلب خود بیان‌گر ورود دست بشری و تحریف در تنخ است؛ زیرا انجام این امور قبیح و قساوت‌گونه با شأن پیامبران سازگار نیست. شواهد تاریخی نیز نشان می‌دهد، تورات اصلی از میان رفت و بعدها پیروان حضرت موسی (علیه‌السلام) این کتاب‌ها را نگاشتند.(1)

مورد دوم: الگوگیری صهیونیست های سنگ دل از این فقرات:
صهیونیست ها در دوران کنونی، تمام جنگها و خشونتها در فلسطین را با استناد به همین فقرات تورات انجام می‌دهند. در جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی در سال 1948، هنگامی که صهیونیست‌ها بر بیت المقدس چیره شدند، بعد از جنایات و قتل عام گسترده، به یکی از قریه‌های نزدیک شهر هجوم برده، مردم بی‌گناه، از ترس به مسجد پناه بردند. درست هنگامی که مردم داخل مسجد شدند، هواپیمای صهیونیست‌ها بر فراز مسجد ظاهر گشته و ده‌ها تُن بمب در مسجد ریخته و آن را با تمام پناهندگانش آتش زدند.(2)

آهارون کوهن، سیاستمدار و نماینده یکی از جریان های تاریخ نگار جدید در رژیم صهیونیستی، می گوید: «در این جنگ، اهالی روستاها قتل عام شدند و انگشتان دست و گوش‌های زنان را می‌بریدند تا گوشواره‌های طلا را بیرون بیاورند.»
جنایت صهیونیست‌ها در روستای دوایمه، به اعتراف خودشان، صحنه‌های وحشتناکی داشته است. در هشتم نوامبر 1948 و پس از کشتار دسته جمعی ساکنان روستای دوایمه فلسطین، تیمی از ناظران سازمان ملل به ریاست فان فاسن هوفی، افسر درجه دار بلژیکی به همراه گروهی از مسئولان نظامی صهیونیستی وارد این روستا شدند. وقتی یکی از ناظران خواست که وارد مسجد دربسته شود، به بهانه اینکه مسجد برای مسلمانان حرمت دارد و ورود غیر مسلمانان به آن جایز نیست، مانع شد.

این ناظر سازمان ملل، دودی را داخل مسجد مشاهده کرد و سپس به نزدیکی پنجره مسجد رفته و متوجه بوی اجساد سوخته نمازگزاران در داخل مسجد شد و زمانی که از یکی از افسران صهیونیست در مورد این دود و بوی اجساد سوخته شده سؤال پرسید، به وی اجازه ادامه تحقیق و بازرسی را ندادند و زمانی هم که از این افسر در مورد منزلی که آماده تخریب و انفجار بود سؤال شد، وی وجود حشرات موذی و خطرناک را دلیل تخریب خانه دانست.
ناظران بین المللی گزارش محرمانه‌ای را برای مافوق خود ارسال کردند و در آن اعلام کردند: ما شک نداریم که قتل عام صورت گرفته است و بویی که از مسجد به مشام می‌رسد، بوی اجساد انسان بوده است.

بنی موریس، مورخ صهیونیستی در کتاب «اصلاح یک اشتباه» که در قسمت ‌هایی از روزنامه «الدستور» اردن از تاریخ 15 مارس 2001 به بعد منتشر شد، نوشت: «قتل عام در دوایمه به دستور دولت اسرائیل انجام شد. سربازان، صدها نفر از روستاییان را قتل عام کردند تا بقیه را مجبور به ترک آن کنند.»
اسرائیل گالیلی، فرمانده بخش عملیات ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ 1948 و یکی از رهبران حزب صهیونیستی مابام، در شهادت خود درباره این کشتار گفت که شاهد صحنه‌های وحشتناکی از کشتار اسرا، تجاوز به زنان و دیگر اعمال شنیع و بی رحمانه بوده است.(3)

اینها اعترافات سیاستمداران و مورخان صهیونیستی از جنایاتی است که رژیم صهیونیستی در نخستین جنگ با اعراب فلسطین در سال 1948 انجام داده است. صهیونیست‌ها در توجیه وحشی گری‌های خود می‌گفتند: «ما در تصرف و غصب اموال عرب مجاز و مأذون هستیم؛ زیرا آنان مشرکند و پیروی از مرام موسی (علیه‌السلام) ندارند.»(4)
نتیجه آنکه گزارش‌های مکرر از قتل ‌عام‌های وحشتناک در جنگهای بنی ‌اسرائیل با اقوام مختلف که در تنخ آمده است، پیامدهای بدی دارد. یکی تهمت عدم ترحم پیامبران به اطفال، پیران، جوانان، زنان و حتی چارپایان است؛ دیگر اینکه صهیونیست‌ها با الگوگیری از  جنگ‌های تورات، جنگ‌ها و خشونت‌های سختی با مسلمانان فلسطین داشته و هنوز هم دارند.

پی‌نوشت:
1. ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1374، ج2، ص423.
محمدمهدی کریمی نیا، «یهود در آیین و عملکرد»، معرفت، آذر و دی 1379، ش 37، (ص88- 100)، ص89.
2. سیدمحمد شیرازی، دنیا بازیچه یهود، ترجمه هادی مدرسی، قم: انتشارات امام صادق(ع)، بی‌تا، ص12.
3. خبرگزاری ایمنا، "کشتار دوایمه، سندی دیگر از جنایات رژیم صهیونیستی"، کد خبر 452114، ۷ آبان ۱۳۹۹.
ر.ک: سایت المجازر الصهيونية بحق الشعب الفلسطينی.
4. ناصر مکارم شیرازی، همان، ج2، ص472.