پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مولوی عبدالحمید امام جماعت مسجد مکی زاهدان در پاسخ به اعتراض امام جمعه زاهدان و نماینده مقام معظم رهبری در سیستان و بلوچستان نسبت به عدم حضور وی در کنفرانس وحدت امسال، گفت: «فکر نمی‌کردیم در این شرایط که بدون هیچ دلیلی ده‌ها نفر از نمازگزاران توسط نیروهای نظامی و امنیتی کشته و صدها نفر زخمی شده‌اند، جلسه هفته وحدت تشکیل شود.»

نماینده مقام‌ معظم رهبری در سیستان و بلوچستان صلاح دید که پاسخ جدی و مستند نامه را به نشست مشترک موکول کرده و نامه نگاری و کشاندن مباحث به فضای مجازی و دامن زدن به التهابات جامعه را مناسب ندانستند و در متنی کوتاه همین مطلب را به عبدالحمید پاسخ دادند و آرزو کردند که با اتکال به خداوند و توفیقات حضرتش و کمک و همیاری همه اقشار جامعه، در جهت تحکیم وحدت و اعتلای امت اسلامی و احقاق حق، خصوصاً حقوق مردم عزیز استان سیستان و بلوچستان قدم بردارند.

اما بهانه عبدالحمید برای شرکت نکردن در این کنفرانس موجه نیست؛ وی که اظهار می دارد بدون هیچ دلیلی ده‌ها نفر از نمازگزاران توسط نظامیان کشته شده‌اند، خلاف واقع است. علت کشته شدن این نمازگزاران به اعتراف عبدالغفار نقشبندی در بیانیه‌اش علیه حکومت اسلامی، سنگ پرانی این افراد به سمت نظامیان بوده است و تحریک کننده این افراد نیز سخنرانی بوده که این نمازگزاران به سخنان او گوش فرا داده بودند و به استناد فیلم‌های پخش شده از این اغتشاشات، فقط سنگ پرانی نبوده و در بین جمع، عده‌ای هفت تیر و تفنگ داشتند و قصد تسخیر پاسگاه‌ها و به دست آوردن مهمات این پاسگاه‌ها را داشته‌اند.

شرایط در این زمان که اوضاع کشور توسط بیگانگان به اغتشاش کشیده شده و قصد طراحان این اغتشاشات، تجزیه ایران و شکست دادن انقلابی است که در میدان‌های مختلف شکست ناپذیر بوده است، هرگونه همراهی با این شورش‌ها در حکم محاربه با حکومت اسلامی است. اکنون مانند جنگ احزاب، تمام گروه‌ها، حزب‌ها، اقوام و پیروان دین‌های دیگر، دست به دست هم داده، کار نظام را یکسره می‌دانند. اگر کسی از داخل کشور با آنان همراهی کند، کار او در حکم خیانت بنی‌قریظه در غزوه خندق و احزاب است که باید بررسی شود که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با این قوم، چگونه برخورد کرد! قطعاً پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و خلفای بعدی، به مردان این قوم، هیچ پستی نداده، اگر بپذیریم که همه مردان آنان به جهت این خیانت، گردن زده نشدند!

در این زمان، بصیرت لازم است؛ باید بدانیم در چه مقطعی هستیم. مقام معظم رهبری خطاب به گروهی که اعتراض داشتند فرمودند، مواردی اتّفاق افتاده که گروهی اعتراض داشتند، اعتراضشان هم به حق بود. در این اعتراض‌ها مهم این است که این گروه همیشه مرز خود را با دشمن مشخص کند؛ یعنی نگذارد که دشمن از اعتراض به حقّ آنها استفاده کند؛ خیلی مهم است. این گروه آگاه، با بصیرت و متعهّد است.(1)

ایشان خطاب به ائمه جمعه فرمودند: «خطبه باید گرم باشد، صمیمی باشد، اتّحاد آفرین باشد، امید بخش باشد؛ ... کلمات شما در خطبه می‌تواند مصداق این آیه شریفه باشد که «هُوَ الَّذي أَنزَلَ السَّكينَةَ في قُلوبِ المُؤمِنينَ لِيَزدادوا إيمانًا مَعَ إيمانِهِم (فتح/4) او کسی است که آرامش را در دل‌های مؤمنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمانشان بیفزایند.» و می‌تواند هم مصداق اضطراب و دغدغه باشد؛ حالا دغدغه بد نیست، امّا می‌تواند مصداق اضطراب و تلاطم روحی و بدبینی به وضع و بدبینی به آینده و مانند اینها باشد؛ هر دو جور می‌شود حرف زد. باید امید آفرین باشد، بصیرت آفرین باشد. می‌تواند هم حاشیه‌ساز باشد؛ یک چیزی ما بگوییم که مستمسکی بشود برای دشمن شما و معاند شما که آن را دست بگیرد و علیه شما حرف بزند.»(2)

حال عبدالحمید سخنان خود را ارزیابی کند که در این مقطع حساس، بصیرت داشته است یا کلام وی بجز اینکه تحریک آمیز بوده و باعث اغتشاش و وارد آمدن صدمات فراوانی به مردم شده است، تحسین مخالفین نظام را به دنبال داشته است. ملازاده که تا چندی پیش در مخالفت با عبدالحمید، سوابق او را یادآوری می‌کرد، در این زمان در شبکه ماهواره‌ای وهابی، چنین پیام داده است: «با سلام به مردم دلیر سراوان، خاش، راسک، چابهار، کردستان و همه دلیر مردانی که در سراسر ایران بر علیه طاغوت زمان و بر علیه فرعون زمان به پا خاسته‌اند، خداوند این خیزش را برکت دهد و به مولانا عبدالحمید خیر دهد که خطبه مردانه و جانانه‌ای ایراد کرده‌اند.»عبدالحمید باید به این نکته مهم دقت کند که چرا وهابیون در حال تشویق و تحسین او هستند؟ آیا او مسیر اشتباهی را طی می کند که باعث خوشحالی و رضایت وهابیت شده است؟

پی‌نوشت:
1. بیانات مقام معظم رهبری در جمع کارگران، 19 اردیبهشت 1401.
2. بیانات مقام معظم رهبری در جمع ائمه جمعه سراسر کشور، 5 مرداد 1401.
3. صحیح البخاری، بخاری، ج9، ص47.