پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از اتهاماتی که وهابیون به شیعه نسبت می دهند این است که شیعه ائمه اطهار (علیهم‌السلام) را خدا می داند. یکی از شبکه های ماهواره ای وهابی، با تقطیع 15 ثانیه از سخنان یکی از خطیبان شیعه، قصد اثبات این اتهام را دارد و کلیپی با عنوان «14 خدایی» تهیه کرده است. کلام خطیب چنین است: «فقط 14 نفرند در عالَم که مظهر صفات متضادند؛ هم قریبند، هم بعید؛ هم اولند، هم آخرند؛ هم ظاهرند، هم باطنند؛ هم خالقند، هم مخلوقند.» سپس جمله آخر را چند مرتبه تکرار کرده‌ اند که به بینندگان القا کنند که ببینید شیعه، 14 معصوم خود را خالق می‌ دانند، با این فرض که خالقیت صفتی است که تنها بر خداوند می‌ توان اطلاق کرد؛ بنابراین شیعه مشرک شده و 14 خدا دارد. برای اینکه در عقیده شیعه تناقض نشان دهد، می‌گویند آیا آنها می‌توانند خالق خود باشند؟

در پاسخ به این استدلال ضعیف که مخاطبان را مستمعینی بدون تفکر فرض کرده، می گوییم:
همین عبارت تقطیع شده‌ ای که برای اثبات ادعایتان آوردید، مشخص است که این خطیب، خود اقرار به خدا نبودن این معصومین کرده است، آنجا که می‌ گوید آنها مخلوقند بدین معناست که آفریننده‌ ای دارند و خودشان توسط آفریدگار هستی خلق شده‌اند و خالق خود نیستند.
مگر در این کلام ادعا شده که معصومین، همه مخلوقات را آفریده‌ اند، و خودشان را نیز آفریده‌ اند؟

مشکل وهابیون این است که معنای واسطه شدن و غیر مستقل بودن موجودات را نمی فهمند یا نمی خواهند بفهمند؛ وقتی خداوند در قرآن، صفت خالقیت را (البته با اذن پروردگار) به حضرت عیسی (علیه‌السلام) نسبت می‌دهد، «... وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْني‏ فَتَنْفُخُ فيها فَتَکُونُ طَيْراً بِإِذْني‏ وَ تُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْني‏ وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتي‏ بِإِذْني ... [مائده/110] ... و هنگامی که به فرمان من، از گل چیزی به صورت پرنده می‌ساختی و در آن می‌دمیدی و به فرمان من، پرنده‌ای می‌شد و کور مادرزاد و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من شفا می‌دادی و مردگان را به فرمان من زنده می‌کردی. ....» طبق مبنای وهابیت، خداوند مشرک شده است؟

طبق آیه 110 سوره مائده، مشخص می گردد، به موجودات نیز می توان خلقت را نسبت داد و خداوند این قدرت را دارد که صفات رازقیت، خالقیت، قدرت، علم غیب و ... را به هر بنده‌ ای که بخواهد و به هر اندازه‌ ای که بخواهد بدهد و این صفات را با اذن خداوند و در طول خداوند می‌توان به این واسطه‌ ها نسبت داد. اشکال کار مشرکان غیر از عبادت این واسطه‌ ها که شرک است، بدون اذن بودن واسطه‌ هایشان است. اینکه می‌ گوییم می‌شود کسی یا چیزی را واسطه فیض الهی دانست، دلیل بر صحت کار مشرکان نیست، بلکه می‌گوییم در این واسطه بودن در رازقیت، در خالقیت، و ... اذن الهی نیز لازم است؛ همانطور که اذن الهی به خالقیت حضرت عیسی (علیه‌السلام) و آرامش بخش بودن تابوت عهد بنی اسرائیل، علم غیب حضرت خضر و آصف بن برخیا تعلق گرفته، ولی به بتهای مشرکین تعلق نگرفته است.